nemško » slovenski

auf|ragen [ˈaʊfraːgən] GLAG. nepreh. glag.

Pfandnehmer(in) <-s, -; -nen> SAM. m. spol(ž. spol)

zastavni upnik(upnica) m. spol (ž. spol)

Bauunternehmer(in) SAM. m. spol(ž. spol)

Fuhrunternehmer(in) SAM. m. spol(ž. spol)

prevoznik(prevoznica) m. spol (ž. spol)

Abnehmer(in) <-s, -; -nen> SAM. m. spol(ž. spol)

1. Abnehmer (von Ware):

odjemalec(odjemalka) m. spol (ž. spol)

2. Abnehmer (von Energie):

porabnik(porabnica) m. spol (ž. spol)

3. Abnehmer TEH.:

snemalo sr. spol
snemalni valj m. spol

I . auf|raffen GLAG. preh. glag. (aufheben)

aufraffen von +tož.
pobirati [dov. obl. pobrati ]+tož.

II . auf|raffen GLAG. povr. glag. sich aufraffen

1. aufraffen (sich entschließen):

sich aufraffen zu +daj.

2. aufraffen (mühsam aufstehen):

I . auf|räumen GLAG. nepreh. glag.

1. aufräumen (ordnen):

pospravljati [dov. obl. pospraviti]

2. aufräumen (beenden):

II . auf|räumen GLAG. preh. glag. (Zimmer)

auf|rappeln [ˈaʊfrapəln] GLAG. povr. glag. sich aufrappeln pog.

1. aufrappeln (sich überwinden):

2. aufrappeln (nach Krankheit):

Teilnehmer(in) <-s, -; -nen> SAM. m. spol(ž. spol)

1. Teilnehmer:

udeleženec(udeleženka) m. spol (ž. spol)
tečajnik(tečajnica) m. spol (ž. spol)

2. Teilnehmer TELEKOM.:

naročnik(naročnica) m. spol (ž. spol)

Arbeitnehmer(in) <-s, -; -nen> [ˈarbaɪtneːmɐ] SAM. m. spol(ž. spol)

1. Arbeitnehmer (Angestellter):

delojemalec(delojemalka) m. spol (ž. spol)

2. Arbeitnehmer (Arbeiter):

delavec(delavka) m. spol (ž. spol)

Kreditnehmer(in) <-s, -; -nen> SAM. m. spol(ž. spol) FINAN.

Unternehmer(in) <-s, -; -nen> SAM. m. spol(ž. spol)

podjetnik(podjetnica) m. spol (ž. spol)

Geiselnehmer(in) <-s, -; -nen> SAM. m. spol(ž. spol)

ugrabitelj(ica) m. spol (ž. spol)

Subunternehmer(in) [ˈzʊp-] SAM. m. spol(ž. spol) GOSP.

Kursteilnehmer(in) SAM. m. spol(ž. spol)

I . auf|regen GLAG. preh. glag.

II . auf|regen GLAG. povr. glag.

aufregen sich aufregen:

razburjati se [dov. obl. razburiti se ]zaradi +rod.

I . auf|reihen GLAG. preh. glag. (Dinge)

II . auf|reihen GLAG. povr. glag.

aufreihen sich aufreihen (Personen):

I . auf|reißen neprav. GLAG. nepreh. glag. +sein (Naht)

II . auf|reißen neprav. GLAG. preh. glag.

1. aufreißen (Tür, Fenster):

2. aufreißen (durch Reißen öffnen):

3. aufreißen (beschädigen):

4. aufreißen (Straße):

5. aufreißen pog. (anmachen):

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | English | Français | Italiano | Polski | Slovenščina