poljsko » angleški

upalnie PRISL.

upalny PRID.

I . palić GLAG. preh. glag.

1. palić ognisko:

2. palić (oświetlać):

3. palić papierosy, opium:

4. palić trawę:

5. palić dov. obl. s- zwłoki:

6. palić kawę:

II . palić GLAG. nepreh. glag.

1. palić (opalać):

2. palić (wciągać dym):

3. palić (słońce):

4. palić (gorączka):

5. palić fig. (być intensywnym):

III . palić palić się GLAG. povr. glag.

2. palić (dawać oświetlenie):

to shed [a] light

3. palić fig. (oczy):

4. palić pog. (wykazywać chęć):

IV . palić GLAG. brezos. glag.

fraza:

nie pali się! pog.

opalić

opalić dov. obl. of opalać

glej tudi opalać

I . opalać <dov. obl. opalić> GLAG. preh. glag.

1. opalać (ogrzewać):

2. opalać (nabierać opalenizny):

3. opalać (przypiekać):

4. opalać pog. (wypalać czyjeś papierosy):

II . opalać opalać się GLAG. povr. glag.

I . spalić

spalić dov. obl. of palić, spalać

II . spalić GLAG. preh. glag.

1. spalić pieczeń, skórę:

2. spalić (przepalić):

to burn [out]
to blow [out]

3. spalić ŠPORT:

III . spalić spalić się GLAG. povr. glag.

2. spalić (mięso):

3. spalić (plażowicz, skóra):

glej tudi spalać , palić

I . spalać <dov. obl. spalić> GLAG. preh. glag.

1. spalać drewno, papier:

2. spalać AVTOMOBIL.:

3. spalać kalorie:

II . spalać spalać się GLAG. povr. glag.

1. spalać (płonąć):

2. spalać (substancje pokarmowe):

3. spalać fig. (wyczerpywać się):

I . palić GLAG. preh. glag.

1. palić ognisko:

2. palić (oświetlać):

3. palić papierosy, opium:

4. palić trawę:

5. palić dov. obl. s- zwłoki:

6. palić kawę:

II . palić GLAG. nepreh. glag.

1. palić (opalać):

2. palić (wciągać dym):

3. palić (słońce):

4. palić (gorączka):

5. palić fig. (być intensywnym):

III . palić palić się GLAG. povr. glag.

2. palić (dawać oświetlenie):

to shed [a] light

3. palić fig. (oczy):

4. palić pog. (wykazywać chęć):

IV . palić GLAG. brezos. glag.

fraza:

nie pali się! pog.

I . upadlać <dov. obl. upodlić> GLAG. preh. glag.

II . upadlać upadlać się GLAG. povr. glag.

uparcie PRISL.

upodlić

upodlić dov. obl. of upadlać

glej tudi upadlać

I . upadlać <dov. obl. upodlić> GLAG. preh. glag.

II . upadlać upadlać się GLAG. povr. glag.

upaść GLAG. nepreh. glag.

1. upaść dov. obl. of upadać

2. upaść (spaść):

fraza:

glej tudi upadać

upadać <dov. obl. upaść> GLAG. nepreh. glag.

1. upadać (przewracać się):

2. upadać:

3. upadać (być wyczerpanym):

upadać <dov. obl. upaść> GLAG. nepreh. glag.

1. upadać (przewracać się):

2. upadać:

3. upadać (być wyczerpanym):

upadek <rod. -dku> SAM. m. spol

1. upadek człowieka, kultury:

2. upadek (powstania):

3. upadek (moralności):

I . upajać <dov. obl. upoić> GLAG. preh. glag.

1. upajać (napoić):

2. upajać (zauroczyć):

II . upajać upajać się GLAG. povr. glag.

1. upajać (upijać się):

2. upajać (zachwycać się):

upał <rod. -łu> SAM. m. spol

paliwo SAM. sr. spol

upamiętniać, upamiętnić dov. obl. GLAG. preh. glag.

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina