Prevodi za „übergab“ v slovarju poljsko » nemški

ubecja <rod. ‑ji, brez mn. > [ubetsja] SAM. ž. spol slabš. pog. ZGOD.

ubecja

das polnische Amt für Staatssicherheit

I . ubiec [ubjets] dov. obl., ubiegnąć [ubjegnoɲtɕ] dov. obl., ubiegać [ubjegatɕ] <‑ga> GLAG. preh. glag. (wyprzedzać)

ubiec kogoś

jdm zuvorkommen

starałem się o tę posadę, ale on ubiegł mnie

ich bemühte mich um diesen Posten, aber er kam mir zuvor

II . ubiec [ubjets] dov. obl., ubiegnąć [ubjegnoɲtɕ] dov. obl., ubiegać [ubjegatɕ] <‑ga> GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

ubiec (mijać) (czas, lata)

vergehen

ubiec (mijać) (czas, lata)

verstreichen ur. jez.

III . ubiec [ubjets] dov. obl., ubiegnąć [ubjegnoɲtɕ] dov. obl., ubiegać [ubjegatɕ] <‑ga> GLAG. povr. glag. samo v nedov. obl.

1. ubiec (starać się):

ubiegać się o coś

sich tož. um etw bewerben [o. bemühen]

ubiegać się o czyjeś względy

sich tož. um jds Wohlwollen bemühen

2. ubiec (kandydować):

ubiegać się o prezydenturę

sich tož. um das Amt des Präsidenten bewerben

ubłagać [ubwagatɕ] dov. obl., ubłagiwać [ubwagivatɕ] <‑guje; pret. ‑guj> GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. ubłagać (uprosić):

ubłagać kogoś, aby coś zrobił

jdn anflehen, etw zu tun

ubłagać alkoholika, by przestał pić

den Alkoholiker anflehen, dass er zu trinken aufhören möge

2. ubłagać (udobruchać):

ubłagać

besänftigen

ubłagać

beschwichtigen

I . ubierać <‑ra; dov. obl. ubrać> [ubjeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. ubierać (zakładać ubranie):

ubierać osobę

anziehen

ubierać osobę

kleiden

2. ubierać (zdobić):

ubierać choinkę

schmücken

ubierać ciasto

verzieren

II . ubierać <‑ra; dov. obl. ubrać> [ubjeratɕ] GLAG. povr. glag.

1. ubierać (wkładać ubranie):

ubierać

sich tož. anziehen

2. ubierać več. nedov. obl. (mieć styl):

elegancko się ubierać

sich tož. geschmackvoll [o. schick] kleiden

ubrać [ubratɕ]

ubrać dov. obl. od ubierać

glej tudi ubierać

I . ubierać <‑ra; dov. obl. ubrać> [ubjeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. ubierać (zakładać ubranie):

ubierać osobę

anziehen

ubierać osobę

kleiden

2. ubierać (zdobić):

ubierać choinkę

schmücken

ubierać ciasto

verzieren

II . ubierać <‑ra; dov. obl. ubrać> [ubjeratɕ] GLAG. povr. glag.

1. ubierać (wkładać ubranie):

ubierać

sich tož. anziehen

2. ubierać več. nedov. obl. (mieć styl):

elegancko się ubierać

sich tož. geschmackvoll [o. schick] kleiden