Prevodi za „ślub“ v slovarju poljsko » nemški

ślub <rod. ‑u, mn. ‑y> [ɕlup] SAM. m. spol

1. ślub (zawarcie związku):

ślub

Trauung ž. spol

ślub

Vermählung ž. spol ur. jez.

ślub kościelny/cywilny

kirchliche/standesamtliche Trauung

ślub konkordatowy

Konkordatstrauung ž. spol

brać ślub

heiraten

udzielać ślubu

trauen

ktoś z kimś nie brał ślubu

jd hat jdn nicht geheiratet

2. ślub (ślubowanie):

ślub ubóstwa/posłuszeństwa/czystości

Armuts-/Gehorsams-/Keuschheitsgelübde sr. spol

śluby zakonne REL.

Ordensgelübde ntpl

złożyć śluby

Gelübde ablegen

Primeri uporabe besede ślub

brać ślub

heiraten

ślub konkordatowy

Konkordatstrauung ž. spol

ślub cywilny

standesamtliche Hochzeit ž. spol

ślub konkordatowy

Konkordatstrauung ž. spol

dawać komuś ślub

jdn mit jdm trauen

ślub ubóstwa/posłuszeństwa/czystości

Armuts-/Gehorsams-/Keuschheitsgelübde sr. spol

ślub kościelny/cywilny

kirchliche/standesamtliche Trauung

wpadli i dlatego biorą ślub

sie ist ungewollt schwanger geworden, deshalb heiraten sie

mieć zgodę rodziców na ślub

die Zustimmung [o. das Einverständnis] der Eltern für die Heirat haben

na ich ślub zjechała się cała wiara

zu ihrer Hochzeit trafen alle ihre Kumpel ein pog.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Tu poznali się jego rodzice i tu zamieszkali po ślubie.

pl.wikipedia.org

W dniu ślubu książę liczył sobie 76 lat.

pl.wikipedia.org

Ślub miał miejsce około 1850 roku, z tego związku urodził się w 1857 roku syn Artur, który przeniósł się do powiatu kieleckiego.

pl.wikipedia.org

Oboje w dniu ślubu byli krótko po swoich 21 urodzinach.

pl.wikipedia.org

Pierwsze śluby zakonne złożył 12 kwietnia 1875 roku.

pl.wikipedia.org

Media zwróciły uwagę, że ślub zakończył czteroletni spór księżniczki z ojcem.

pl.wikipedia.org

Ślub odbył się potajemnie i wbrew woli ojca Ludwika, który też rychło wyjednał u papieża unieważnienie małżeństwa.

pl.wikipedia.org

Ze względu na rozwód księżniczki, nie doszło do ślubu kościelnego pary.

pl.wikipedia.org