poljsko » nemški

I . brukać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. z‑> [brukatɕ] GLAG. preh. glag.

II . brukać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. z‑> [brukatɕ] GLAG. povr. glag.

1. brukać przest, ur. jez. (brudzić się):

2. brukać fig. (zniesławiać samego siebie):

brukarz <rod. ‑a, mn. ‑e> [brukaʃ] SAM. m. spol

[Straßen]pflasterer(in) m. spol (ž. spol)

brukiew <rod. ‑kwi, mn. ‑kwie> [brukjef] SAM. ž. spol

brukiew BOT., GASTR.
Kohlrübe ž. spol

brudasek <rod. ‑ska, mn. ‑ski> [brudasek] SAM. m. spol pog. (o brudnym dziecku)

brukowiec <rod. ‑wca, mn. ‑wce> [brukovjets] SAM. m. spol

1. brukowiec (kamień):

Pflasterstein m. spol
Kopfstein m. spol

2. brukowiec slabš. (pismo):

Boulevardblatt sr. spol
Boulevardzeitung ž. spol

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski