poljsko » nemški

Prevodi za „Dorfkind“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

doraźny: pridevnik in prislov
dorobić
dorodny: pridevnik in prislov
dorycki: pridevnik in prislov
dorabiać: I. prehodni glagol II. neprehodni glagol III. pregibni glagol
doroczny: pridevnik in prislov

Ogledujete si podobne rezultate: doroczny , dorabiać , dorycki , dorodny , dorobić in doraźny

doraźny [doraʑnɨ] PRID.

doraźny cel, korzyść, zysk

doraźny rozwiązanie

Übergangs-

doraźny rozwiązanie

Not-

doraźny środek, pomoc

Sofort-

doraźny środek, pomoc

Not-

doraźny leczenie

doraźny kara

doraźny sąd

Schnell-

sąd doraźny VOJ.

Standgericht sr. spol

dorobić [dorobitɕ]

dorobić dov. obl. od dorabiać

glej tudi dorabiać

I . dorabiać <‑ia; dov. obl. dorobić> [dorabjatɕ] GLAG. preh. glag.

1. dorabiać (zrobić dodatkowo):

dorabiać klucz

einen Schlüssel nachmachen lassen

2. dorabiać fig. pog. (wymyślić):

dorabiać do czegoś ideę

sich daj. den Grund für etw ausdenken

II . dorabiać <‑ia; dov. obl. dorobić> [dorabjatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (zarabiać dodatkowo)

dorabiać sobie czymś

sich daj. mit etw etw dazuverdienen

III . dorabiać <‑ia; dov. obl. dorobić> [dorabjatɕ] GLAG. povr. glag.

1. dorabiać (bogacić się):

es zu etw bringen

2. dorabiać fig. (zasłużyć):

dorobić się autorytetu

sich daj. Autorität verschaffen

dorobić się szacunku

in [jds] Achtung steigen

dorobić się szacunku

Ansehen gewinnen

dorodny [dorodnɨ] PRID.

dorodny owoc, roślina

dorodny owoc, roślina

dorodny człowiek

dorodny człowiek

dorycki [dorɨtski] PRID.

porządek dorycki ARHIT.

dorische Ordnung ž. spol

I . dorabiać <‑ia; dov. obl. dorobić> [dorabjatɕ] GLAG. preh. glag.

1. dorabiać (zrobić dodatkowo):

dorabiać klucz

einen Schlüssel nachmachen lassen

2. dorabiać fig. pog. (wymyślić):

dorabiać do czegoś ideę

sich daj. den Grund für etw ausdenken

II . dorabiać <‑ia; dov. obl. dorobić> [dorabjatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (zarabiać dodatkowo)

dorabiać sobie czymś

sich daj. mit etw etw dazuverdienen

III . dorabiać <‑ia; dov. obl. dorobić> [dorabjatɕ] GLAG. povr. glag.

1. dorabiać (bogacić się):

es zu etw bringen

2. dorabiać fig. (zasłużyć):

dorobić się autorytetu

sich daj. Autorität verschaffen

dorobić się szacunku

in [jds] Achtung steigen

dorobić się szacunku

Ansehen gewinnen

doroczny [dorotʃnɨ] PRID.

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski