Prevodi za „Konstitutionen“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

konstytutywny [kow̃stɨtutɨvnɨ] PRID. ur. jez.

konstytutywny

rechtsbegründend

konstytutywny

konstitutiv ur. jez.

akt konstytutywny

rechtsbegründender Akt m. spol

konstytucjonalny [kow̃stɨtutsjonalnɨ] PRID. BIOL.

konstytucjonalny

konstitutionell

konstytucjonalny

Konstitutions-

typ konstytucjonalny PSIH.

Konstitutionstyp m. spol

konstytuanta <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [kow̃stɨtuanta] SAM. ž. spol POLIT.

konstytuanta

Konstituante ž. spol

I . konstytuować <‑uuje; dov. obl. u‑> [kow̃stɨtuovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

konstytuować spółkę, stowarzyszenie:

konstytuować

konstituieren ur. jez.

konstytuować

gründen

II . konstytuować <‑uuje; dov. obl. u‑> [kow̃stɨtuovatɕ] GLAG. povr. glag. pis. jez. (organizacja, związek)

konstytuować

sich tož. bilden [o. konstituieren ur. jez. ]

konstytucyjny [kow̃stɨtutsɨjnɨ] PRID.

1. konstytucyjny (dotyczący konstytucji):

konstytucyjny przepis

Verfassungs-

konstytucyjny przepis

konstitutionell

2. konstytucyjny (zgodny z konstytucją):

konstytucyjny przepis, ustawa

verfassungsgemäß

konstytucyjny przepis, ustawa

verfassungsmäßig

konstytucjonalizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [kow̃stɨtutsjonalism] SAM. m. spol

1. konstytucjonalizm:

konstytucjonalizm POLIT., PRAVO

Konstitutionalismus m. spol

2. konstytucjonalizm PSIH.:

konstytucjonalizm

Konstitutionspsychologie ž. spol

konstantan <rod. ‑u, brez mn. > [kow̃stantan] SAM. m. spol TEH.

konstantan

Konstantan sr. spol

konstatować <‑tuje> [kow̃statovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

konstatować

konstatieren ur. jez.

konstatować

feststellen

konstruktor(ka) <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [kow̃struktor] SAM. m. spol(ž. spol) TEH.

1. konstruktor (wykonawca):

konstruktor(ka)

Konstrukteur(in) m. spol (ž. spol)

2. konstruktor (projektant):

konstruktor(ka)

Entwicklungsingenieur(in) m. spol (ž. spol)

konstruktor(ka)

Projektant(in) m. spol (ž. spol)

konstruować <‑uuje; dov. obl. s‑> [kow̃struovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. konstruować (wykonywać):

konstruować

konstruieren

konstruować

bauen

2. konstruować:

konstruować (projektować)

konstruieren ur. jez.

konstruować (projektować)

projektieren ur. jez.

konstruować (tworzyć)

bilden

konstytucja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [kow̃stɨtutsja] SAM. ž. spol

1. konstytucja PRAVO:

konstytucja

Verfassung ž. spol

konstytucja

Konstitution ž. spol

zgodny z konstytucją

verfassungsgemäß

zgodny z konstytucją

verfassungskonform

niezgodny z konstytucją

verfassungswidrig

2. konstytucja BIOL. (struktura organizmu):

konstytucja

Konstitution ž. spol

konstytucja

körperliche Verfassung ž. spol

konstruktywny [kow̃struktɨvnɨ] PRID. ur. jez.

konstruktywny

konstruktiv ur. jez.

konstruktywne działanie

konstruktive Handlung ž. spol ur. jez.

konstruktywna propozycja

konstruktiver Vorschlag m. spol ur. jez.

konstruktywna krytyka

konstruktive Kritik ž. spol ur. jez.

konstruktywnie [kow̃struktɨvɲe] PRISL. ur. jez.

konstruktywnie

konstruktiv ur. jez.

myśleć konstruktywnie

konstruktiv denken ur. jez.