Prevodi za „Milchzähne“ v slovarju poljsko » nemški

milczenie <rod. ‑ia, brez mn. > [miltʃeɲe] SAM. sr. spol

milczenie

Schweigen sr. spol

na sali zapanowało milczenie

im Saal herrschte Schweigen

fraza:

pominąć coś milczeniem

über etw tož. mit Stillschweigen hinweggehen

w milczeniu

schweigsam

zjedli obiad w milczeniu

schweigsam aßen sie zu Mittag

reszta jest milczeniem

der Rest m. spol ist Schweigen

minuta milczenia

Schweigeminute ž. spol

mowa jest srebrem, a milczenie złotem preg.

Reden sr. spol ist Silber sr. spol , Schweigen ist Gold sr. spol

milcząco [miltʃontso] PRISL.

milcząco potaknąć:

milcząco

stillschweigend

milczący [miltʃontsɨ] PRID.

milczący człowiek

schweigsam

milczący aprobata, zgoda

stillschweigend

milczący świadek

stillschweigender Zeuge m. spol

milczeć <‑czy; pret. milcz; dov. obl. po‑> [miltʃetɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. milczeć (nie mówić):

milczeć

schweigen

milcz!

schweig!

milczeć jak kamień [lub grób]

schweigen wie ein Grab sr. spol

kto milczy, ten się zgadza preg.

wer schweigt, stimmt zu

2. milczeć (nie kontaktować się z kimś):

milczeć

schweigen

milczeć

nichts von sich hören lassen

3. milczeć fig.:

milczeć (nie wydawać dźwięku)

keinen Ton von sich geben

milczeć (telefon)

schweigen

milczek <rod. ‑czka, mn. ‑czki> [miltʃek] SAM. m. spol ur. jez.

milczek

wortkarger [o. schweigsamer] Mensch m. spol

milanez <rod. ‑u, mn. ‑y> [milanes] SAM. m. spol (dzianina)

milanez

Milanese ž. spol

milicjant(ka) <rod. ‑a, mn. ‑nci> [militsjant] SAM. m. spol(ž. spol) ZGOD.

milicjant(ka)

Milizionär(in) m. spol (ž. spol)