Prevodi za „PDF-Dokumente“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

dokument <rod. ‑u, mn. ‑y> [dokument] SAM. m. spol

1. dokument (akt):

dokument

Urkunde ž. spol

dokument

Dokument sr. spol

dokument oryginalny

Originaldokument sr. spol

dokument ratyfikacyjny

Ratifikationsurkunde ž. spol

dokument protestu FINAN.

Protesturkunde ž. spol

dokument wprowadzający zmiany

Abänderungsurkunde ž. spol

dokument stwierdzający pochodzenie

Abstammungsurkunde ž. spol

dokumenty

Unterlagen ž. spol mn.

podpisać/sporządzić/przedłożyć dokument

eine Urkunde unterzeichnen/aufsetzen/vorlegen

2. dokument (dowód):

dokument

Beweis m. spol

dokument

Nachweis m. spol

3. dokument:

dokument (dowód tożsamości)

Identitätsnachweis m. spol

dokument (dowód osobisty)

Personalausweis m. spol

dokumenty

Papiere ntpl

dokument kwalifikacji zawodowych

Qualifikationsnachweis m. spol

bezprawne wykorzystanie cudzego dokumentu tożsamości PRAVO

Ausweismissbrauch m. spol

dokumenty uprawniające do pobytu

Aufenthaltspapiere ntpl

okazać dokumenty

die Papiere vorzeigen

załatwienie fałszywych dokumentów zezwalających na pobyt

die Verschaffung ž. spol von falschen Aufenthaltspapieren

4. dokument RAČ.:

dokument

Dokument sr. spol

dokument HTML

HTML-Dokument sr. spol

dokument tekstowy

Textdokument sr. spol

dokument docelowy

Zieldokument sr. spol

paradokument <rod. ‑u, mn. ‑y> [paradokument] SAM. m. spol FILM

paradokument

Pseudo-Dokumentation ž. spol

obejrzeć paradokument

eine Pseudo-Dokumentation anschauen

dokumentny [dokumentnɨ] PRID.

dokumentny

tief

dokumentny

bodenlos

dokumentnie [dokumentɲe] PRISL.

dokumentnie

gründlich

dokumentnie

sorgfältig

paradokumentalny [paradokumentalnɨ], paradokumentarny [paradokumentarnɨ] PRID. ur. jez.

paradokumentalny

mit Dokumentarcharakter

serial paradokumentalny

Pseudo-Doku ž. spol

proza paradokumentalna

Prosa ž. spol mit Dokumentarcharakter

dokumentowy [dokumentovɨ] PRID.

dokumentowy

Urkunden-

dokumentowy

Dokumenten-

atrament dokumentowy

Dokumententinte ž. spol

zadokumentować <‑tuje; pret. ‑tuj> [zadokumentovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zadokumentować ur. jez. (potwierdzać coś czynem):

zadokumentować

dokumentieren ur. jez.

2. zadokumentować pis. jez. (potwierdzać dokumentem):

zadokumentować

beurkunden