Prevodi za „Pillen“ v slovarju poljsko » nemški

pilanin (-anka) <rod. ‑a, mn. ‑ie> [pilaɲin] SAM. m. spol (ž. spol)

pilanin (-anka)

Einwohner von Piła (frühere deutsche Bezeichnung: Schneidemühl)

pilak <rod. ‑a, mn. ‑i> [pilak] SAM. m. spol ZOOL.

pilak

Fleckhai m. spol

pilaw <rod. ‑u, brez mn. > [pilaf] SAM. m. spol GASTR.

pilaw

Pilau m. spol

pilaw

Pilaw m. spol

jeść pilaw

Pilau [o. Pilaw] essen

pilch <rod. ‑a, mn. ‑y> [pilx] SAM. m. spol ZOOL.

pilch

Siebenschläfer m. spol

pilić <‑li> [pilitɕ] GLAG. preh. glag. pog.

pilić kogoś do czegoś

jdn zu etw antreiben

pilić kogoś o coś

jdn um Geld bitten

czas pili

die Zeit ž. spol drängt

pilno [pilno] PRISL.

komuś pilno do czegoś

jd hat es eilig mit etw

pilny [pilnɨ] PRID.

1. pilny (sumienny):

pilny uczeń

gewissenhaft

pilny uczeń

fleißig

2. pilny (niezwłoczny):

pilny interes, sprawa

dringend

rozpatrywać sprawę w trybie pilnym

eine Sache mit Dringlichkeit prüfen

pilot¹(ka) <rod. ‑a, mn. ‑oci> [pilot] SAM. m. spol(ž. spol)

1. pilot (lotnik: samolotu):

pilot(ka)

Pilot(in) m. spol (ž. spol)

2. pilot (osoba przeprowadzająca statki):

pilot(ka)

Lotse(Lotsin) m. spol (ž. spol)

3. pilot (osoba prowadząca wycieczki):

pilot(ka)

Reiseleiter(in) m. spol (ž. spol)

pilśń <rod. ‑śni, brez mn. > [pilɕɲ] SAM. ž. spol

pilśń

Filz m. spol

pilśń kapeluszowa

Hutfilz m. spol

pilnie [pilɲe] PRISL.

1. pilnie (dokładnie, uważnie):

pilnie przykładać się

eifrig

pilnie przykładać się

sorgfältig

pilnie słuchać

aufmerksam

2. pilnie (niezwłocznie):

pilnie potrzebować

dringend

pilnie wyjechać

eilig

3. pilnie (terminowo):

pilnie załatwić

dringend

piling <rod. ‑u, mn. ‑i> [piliŋk] SAM. m. spol

piling

Peeling sr. spol

wykonać piling twarzy

ein Gesichtspeeling machen

pilnik <rod. ‑a, mn. ‑i> [pilɲik] SAM. m. spol

pilnik

Feile ž. spol

pilnik do metalu

Metallfeile ž. spol

pilnik do paznokci

Nagelfeile ž. spol

pilski [pilski] PRID.

pilski

die Stadt Piła betreffend

pilski

Piłaer

władze pilskie

die Piłaer Behörden

władze pilskie

die Behörden ž. spol mn. von Piła

pień <rod. pnia, mn. pnie> [pjeɲ] SAM. m. spol

1. pień (część drzewa):

pień

Stamm m. spol

głuchy jak pień

stocktaub pog.

milczeć jak pień

keinen Laut von sich daj. geben

milczeć jak pień

hartnäckig schweigen

wyciąć [lub wyrżnąć] w pień

mit Stumpf und Stiel ausrotten [o. ausreißen]

2. pień (drzewo po ścięciu):

pień

Baumstumpf m. spol

3. pień (ul):

pień

Bienenstock m. spol [in einem Baumstamm]

4. pień LINGV.:

pień wyrazu

Wortstamm m. spol