Prevodi za „dochować“ v slovarju poljsko » nemški

dochować [doxovatɕ] dov. obl., dochowywać [doxovɨvatɕ] <‑owuje; pret. ‑owuj> GLAG. nepreh. glag.

dochować tajemnicy

Stillschweigen [über etw tož. ] bewahren

dochować wierności

Treue wahren

dochować wierności

treu bleiben

dochować przysięgi

einen Schwur halten

dochować komuś/czemuś wiary

jdm/etw Treue halten

dochować zobowiązania

seiner Verpflichtung nachkommen

Primeri uporabe besede dochować

dochować tajemnicy

ein Geheimnis wahren [o. für sich behalten]

dochować tajemnicy

Stillschweigen [über etw tož. ] bewahren

dochować wierności

treu bleiben

dochować przysięgi

einen Schwur halten

dochować zobowiązania

seiner Verpflichtung nachkommen

dochować komuś/czemuś wiary ur. jez.

jdm/etw treu bleiben [o. die Treue halten]

dochować komuś/czemuś wiary

jdm/etw Treue halten

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Był dwukrotnie żonaty, lecz nigdy nie dochował się własnego potomstwa.

pl.wikipedia.org

Klub dochował się w swojej historii nawet mistrzów świata.

pl.wikipedia.org

Do naszych czasów dochowało się około 800 utworów zawartych w tzw. chansonniers.

pl.wikipedia.org

Dziś najważniejsze wiadomości o języku etruskim dają dwujęzyczne inskrypcje, których dochowało się ok. 8500, z czego 80% to napisy nagrobkowe, przeważnie imiona.

pl.wikipedia.org

Pierwotny zamek był w całości drewniany (niewielkie pozostałości dochowały się do dziś).

pl.wikipedia.org

Pierwowzór obu wersji namalowany przez samego mistrza nie dochował się do naszych czasów.

pl.wikipedia.org

Gdy ryby podrosły i dochowały się potomstwa, przestał wystarczać.

pl.wikipedia.org

Obecnie po nekropolii nie dochował się żaden ślad w terenie.

pl.wikipedia.org

Dochował się 12 dzieci: 4 córki i 8 synów.

pl.wikipedia.org

Do czasów obecnych nie dochowały się szczegółowe źródła ikonograficzne odnośnie do formy świątyni.

pl.wikipedia.org