poljsko » nemški

poljski)

dwojaki: I. pridevnik in prislov II. samostalnik
dwojako: prislov
dwójka: samostalnik
dworka: samostalnik
dwoinka: samostalnik
dworak: samostalnik
wojak: samostalnik
swojak: samostalnik
dwojaczki: samostalnik
dwója: samostalnik
dwoje: število
dwórka: samostalnik
dworek: samostalnik
dworski: pridevnik in prislov
draka: samostalnik
dwoina: samostalnik

Ogledujete si podobne rezultate: dwojako , dwojaki , swojak , wojak , dworak , dwoinka , dworka , dwójka , dwojaczki , draka , dworski , dwoina , dworek , dwórka , dwoje in dwója

I . dwojaki [dvojaki] PRID.

dwojaki

zweierlei

dwojakie nazwisko

Doppelname m. spol

II . dwojaki [dvojaki] SAM.

dwojaki mn. < rod. mn. ‑ków> (podwójne naczynie gliniane):

dwojaki

Doppelgeschirr sr. spol

dwojako [dvojako] PRISL.

dwojako

auf zweierlei Weise

dwójka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [dvujka] SAM. ž. spol

1. dwójka pog. (cyfra):

dwójka

Zwei ž. spol

2. dwójka pog. ŠOL. (ocena mierna/dopuszczająca):

dwójka

Zwei ž. spol

dwójka

Fünf ž. spol

dwójka

mangelhaft

3. dwójka pog. UNIV. (ocena niedostateczna):

dwójka

Zwei ž. spol

dwójka

Fünf ž. spol

dwójka

ungenügend

4. dwójka pog. (para):

dwójka

Paar sr. spol

we dwójkę

zu zweit

iść dwójkami

in Paaren [o. paarweise zusammen] gehen

przyszła do mnie dwójka znajomych

zwei Bekannte m. spol mn. kamen bei mir vorbei

5. dwójka pog. (tramwaj, karta):

dwójka

Zwei ž. spol

6. dwójka pog. (numer mieszkania, pokoju):

mieszkać pod dwójką

in Nummer zwei wohnen

7. dwójka (kajak, łódź):

dwójka

Zweierkajak m. spol

8. dwójka (pomieszczenie, pokój):

dwójka

Zweibettzimmer sr. spol

dwójka

Doppelzimmer sr. spol

dworka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [dvorka] SAM. ž. spol ZGOD.

dworka

Hofdame ž. spol

dwoinka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [dvoinka] SAM. ž. spol

dwoinka BIOL., MED.

Diplokokke ž. spol

dworak <rod. ‑a, mn. ‑acy> [dvorak] SAM. m. spol

1. dworak ZGOD. (dworzanin):

dworak

Höfling m. spol

2. dworak fig. ur. jez. (podlizywacz):

dworak

Hofschranze ž. spol

wojak <rod. ‑a, mn. ‑acy [lub ‑i]> [vojak] SAM. m. spol pog.

wojak

Krieger m. spol

wojak

Soldat m. spol

swojak <rod. ‑a, mn. ‑acy> [sfojak] SAM. m. spol pog.

swojak

Landsmann m. spol

spotkać swojaka na obczyźnie

dem Landsmann in der Fremde begegnen

dwojaczki <rod. mn. ‑ków> [dvojatʃki] SAM. mn.

1. dwojaczki (bliźnięta):

dwojaczki

Zwillinge m. spol mn.

2. dwojaczki pomanjš. od dwojaki

glej tudi dwojaki

I . dwojaki [dvojaki] PRID.

dwojaki

zweierlei

dwojakie nazwisko

Doppelname m. spol

II . dwojaki [dvojaki] SAM.

dwojaki mn. < rod. mn. ‑ków> (podwójne naczynie gliniane):

dwojaki

Doppelgeschirr sr. spol

dwója <rod. dwói, mn. ‑je> SAM. ž. spol poveč. od dwójka

1. dwója ŠOL. (ocena mierna/dopuszczająca):

dwója

Zwei ž. spol

dwója

Fünf ž. spol

dwója

mangelhaft

dostać dwóję z klasówki

eine Fünf in der Klausur bekommen

dwója na szynach

eine Fünf mit einem dicken Minus

2. dwója UNIV. (ocena niedostateczna):

dwója

Zwei ž. spol

dwója

Fünf ž. spol

dwója

ungenügend

złapać dwóję

sich daj. eine Fünf einfangen

glej tudi dwójka

dwójka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [dvujka] SAM. ž. spol

1. dwójka pog. (cyfra):

dwójka

Zwei ž. spol

2. dwójka pog. ŠOL. (ocena mierna/dopuszczająca):

dwójka

Zwei ž. spol

dwójka

Fünf ž. spol

dwójka

mangelhaft

3. dwójka pog. UNIV. (ocena niedostateczna):

dwójka

Zwei ž. spol

dwójka

Fünf ž. spol

dwójka

ungenügend

4. dwójka pog. (para):

dwójka

Paar sr. spol

we dwójkę

zu zweit

iść dwójkami

in Paaren [o. paarweise zusammen] gehen

przyszła do mnie dwójka znajomych

zwei Bekannte m. spol mn. kamen bei mir vorbei

5. dwójka pog. (tramwaj, karta):

dwójka

Zwei ž. spol

6. dwójka pog. (numer mieszkania, pokoju):

mieszkać pod dwójką

in Nummer zwei wohnen

7. dwójka (kajak, łódź):

dwójka

Zweierkajak m. spol

8. dwójka (pomieszczenie, pokój):

dwójka

Zweibettzimmer sr. spol

dwójka

Doppelzimmer sr. spol

dwoje [dvoje] ŠTEV.

dwoje ludzi/dzieci/drzwi/sań

zwei Menschen m. spol mn. /Kinder ntpl /Türen ž. spol mn. /Schlitten m. spol mn.

fraza:

jedno z dwojga

eins von beiden

na dwoje babka wróżyła

wenn der Hahn m. spol kräht auf dem Mist, ändert sich das Wetter sr. spol oder es bleibt, wie es ist preg.

na dwoje babka wróżyła

es kann so oder so ausgehen

pracować za dwoje

für zwei arbeiten

z dwojga złego

von zwei Übeln

dwórka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [dvurka] SAM. ž. spol

dwórka → dworka

glej tudi dworka

dworka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [dvorka] SAM. ž. spol ZGOD.

dworka

Hofdame ž. spol

dworek <rod. ‑rku, mn. rki> [dvorek] SAM. m. spol

dworek

Landgut sr. spol

dworek

Gutshaus sr. spol

dworski [dvorski] PRID.

dworski

höfisch

dworski

Hof-

draka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [draka] SAM. ž. spol pog. (awantura)

draka

Krawall m. spol pog.

draka

Rabatz m. spol pog.

dwoina SAM.

Geslo uporabnika

- Uredi geslo
- Predlagaj za brisanje

dwoina ž. spol

Spaltleder sr. spol

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Prevodi za „dwojaką“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

I . dwojaki [dvojaki] PRID.

II . dwojaki [dvojaki] SAM.

dwojaki mn. < rod. mn. ‑ków> (podwójne naczynie gliniane):

dwojako [dvojako] PRISL.

dwójka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [dvujka] SAM. ž. spol

1. dwójka pog. (cyfra):

2. dwójka pog. ŠOL. (ocena mierna/dopuszczająca):

3. dwójka pog. UNIV. (ocena niedostateczna):

4. dwójka pog. (para):

5. dwójka pog. (tramwaj, karta):

6. dwójka pog. (numer mieszkania, pokoju):

7. dwójka (kajak, łódź):

8. dwójka (pomieszczenie, pokój):

dworka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [dvorka] SAM. ž. spol ZGOD.

dwoinka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [dvoinka] SAM. ž. spol

dworak <rod. ‑a, mn. ‑acy> [dvorak] SAM. m. spol

1. dworak ZGOD. (dworzanin):

2. dworak fig. ur. jez. (podlizywacz):

wojak <rod. ‑a, mn. ‑acy [lub ‑i]> [vojak] SAM. m. spol pog.

swojak <rod. ‑a, mn. ‑acy> [sfojak] SAM. m. spol pog.

dwojaczki <rod. mn. ‑ków> [dvojatʃki] SAM. mn.

1. dwojaczki (bliźnięta):

2. dwojaczki pomanjš. od dwojaki

glej tudi dwojaki

I . dwojaki [dvojaki] PRID.

II . dwojaki [dvojaki] SAM.

dwojaki mn. < rod. mn. ‑ków> (podwójne naczynie gliniane):

dwója <rod. dwói, mn. ‑je> SAM. ž. spol poveč. od dwójka

1. dwója ŠOL. (ocena mierna/dopuszczająca):

2. dwója UNIV. (ocena niedostateczna):

glej tudi dwójka

dwójka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [dvujka] SAM. ž. spol

1. dwójka pog. (cyfra):

2. dwójka pog. ŠOL. (ocena mierna/dopuszczająca):

3. dwójka pog. UNIV. (ocena niedostateczna):

4. dwójka pog. (para):

5. dwójka pog. (tramwaj, karta):

6. dwójka pog. (numer mieszkania, pokoju):

7. dwójka (kajak, łódź):

8. dwójka (pomieszczenie, pokój):

dwoje [dvoje] ŠTEV.

fraza:

dwórka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [dvurka] SAM. ž. spol

dwórka → dworka

glej tudi dworka

dworka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [dvorka] SAM. ž. spol ZGOD.

dworek <rod. ‑rku, mn. rki> [dvorek] SAM. m. spol

dworski [dvorski] PRID.

draka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [draka] SAM. ž. spol pog. (awantura)

dwoina SAM.

Preiščite slovar.

Druga spletna mesta

Sporočila uporabnikov

Vadnica za besedišče

Synonyms

Moja zgodovina iskanj