Prevodi za „körökben“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

koroniec <rod. ‑ońca, mn. ‑ońce> [koroɲets] SAM. m. spol ZOOL.

koroniec

Fächertaube ž. spol

korowiec <rod. ‑wca, mn. ‑wce> [korovjets] SAM. m. spol ZOOL.

korowiec sosnowy

Kiefernrindenwanze ž. spol

koroner <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [koroner] SAM. m. spol PRAVO

koroner

Coroner m. spol (Rechtsmediziner in den USA und Großbritannien)

koronkowy [koronkovɨ] PRID.

1. koronkowy (ażurowy):

koronkowy szal, bielizna, suknia

Spitzen-

2. koronkowy fig. (kunsztowny, precyzyjny):

koronkowy robota

kunstvoll

koronkowy robota

meisterhaft

korozyjny [korozɨjnɨ] PRID. KEM.

korozyjny

Korrosions-

proces korozyjny

Korrosionsprozess m. spol

korowody [korovodɨ] SAM.

korowody mn. < rod. mn. ‑dów> pog. (trudności):

korowody

Schwierigkeiten ž. spol mn.

mieć korowody z przeprowadzką

Schwierigkeiten mit dem Umzug haben

korowina <rod. ‑ny, brez mn. > [korovina] SAM. ž. spol BOT.

korowina

Borke ž. spol

korownik <rod. ‑a, mn. ‑i> [korovɲik] SAM. m. spol TEH.

korownik

Schäleisen sr. spol

korować drewno korownikiem

den Baumstamm mit dem Schäleisen entrinden

korowalnia <rod. ‑ni, mn. ‑ie> [korovalɲa] SAM. ž. spol TEH.

korowalnia

Entrindungsanlage ž. spol

korkorodny [korkorodnɨ], korkotwórczy [korkotfurtʃɨ] PRID. BOT.

korkorodny

Korkkambium-

korona <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [korona] SAM. ž. spol

1. korona (symbol władzy królewskiej):

korona

Krone ž. spol

korona cierniowa

Dornenkrone ž. spol

korona ci z głowy nie spadnie

dir bricht kein Zacken m. spol [o. fällt kein Stein m. spol ] aus der Krone pog.

2. korona (diadem):

korona

Diadem sr. spol

3. korona BOT. (górna część: kwiatu):

korona

Krone ž. spol

korona drzewa

Baumkrone ž. spol

4. korona:

korona MED., ANAT.

[Zahn]krone ž. spol

5. korona (waluta):

korona

Krone ž. spol

korowy [korovɨ] PRID. BOT.

miękisz korowy

Kollenchym sr. spol

koronka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [koronka] SAM. ž. spol

1. koronka (tkanina):

koronka

Spitze ž. spol

2. koronka MED. (materiał dentystyczny):

koronka

[Zahn]krone ž. spol

koronny [koronnɨ] PRID.

koronny

Kron-

PRAVO świadek koronny

Kronzeuge m. spol

I . korować <‑ruje; pret. koruj> [korovatɕ] GLAG. preh. glag.

korować

entrinden

korować pniaki

Baumstümpfe entrinden

II . korować <‑ruje; pret. koruj> [korovatɕ] GLAG. povr. glag.

korować

sich tož. schälen

korowaj <rod. ‑a [lub ‑u], mn. ‑e> [korovaj] SAM. m. spol GASTR.

korowaj

≈ Hochzeitskuchen m. spol (in Russland und in der Ukraine)

upiec korowaj

einen Hochzeitskuchen backen

korowód <rod. ‑wodu, mn. ‑wody> [korovut] SAM. m. spol (pochód)

korowód

[Um]zug m. spol

korowód weselny

Hochzeitsreigen m. spol