Prevodi za „konstanter“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

konstanta <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [kow̃stanta] SAM. ž. spol ur. jez.

konstanta

Konstante ž. spol

konstantan <rod. ‑u, brez mn. > [kow̃stantan] SAM. m. spol TEH.

konstantan

Konstantan sr. spol

konstruktor(ka) <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [kow̃struktor] SAM. m. spol(ž. spol) TEH.

1. konstruktor (wykonawca):

konstruktor(ka)

Konstrukteur(in) m. spol (ž. spol)

2. konstruktor (projektant):

konstruktor(ka)

Entwicklungsingenieur(in) m. spol (ž. spol)

konstruktor(ka)

Projektant(in) m. spol (ž. spol)

Konstancja <rod. ‑ji, brez mn. > SAM. ž. spol

Konstancja

Konstanz ž. spol

konstabl <rod. ‑a, mn. ‑e [lub ‑owie]> [kow̃stapl] SAM. m. spol

1. konstabl (stopień w policji brytyjskiej):

konstabl

Constable m. spol

2. konstabl ZGOD.:

konstabl

Konstabler m. spol

konsultant(ka) <rod. ‑a, mn. ‑nci> [kow̃sultant] SAM. m. spol(ž. spol) ur. jez.

konsultant(ka)

Konsultant(in) m. spol (ž. spol)

konsultant(ka)

Berater(in) m. spol (ž. spol)

konstytuanta <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [kow̃stɨtuanta] SAM. ž. spol POLIT.

konstytuanta

Konstituante ž. spol

konstatacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [kow̃statatsja] SAM. ž. spol ur. jez.

konstatacja

Konstatierung ž. spol ur. jez.

konstatacja

Feststellung ž. spol

konstatować <‑tuje> [kow̃statovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

konstatować

konstatieren ur. jez.

konstatować

feststellen

Konstantynopol <rod. ‑a, brez mn. > [kow̃stantɨnopol] SAM. m. spol ZGOD.

Konstantynopol

Konstantinopel sr. spol

zwiedzić Konstantynopol

Konstantinopel besichtigen

konsternacja <rod. ‑ji, brez mn. > [kow̃sternatsja] SAM. ž. spol ur. jez.

konsternacja

Bestürzung ž. spol

konsternacja

Konsternation ž. spol ur. jez.

konsternacja

Verwirrung ž. spol

wywoływać konsternację

Bestürzung hervorrufen

I . konsternować <‑nuje> [kow̃sternovatɕ] GLAG. preh. glag.

konsternować

konsternieren ur. jez.

konsternować

in Verwirrung [o. Verlegenheit] [o. aus der Fassung] bringen

II . konsternować <‑nuje> [kow̃sternovatɕ] GLAG. povr. glag.

konsternować

in Verwirrung [o. Verlegenheit] geraten

konsternować

verlegen werden

konstrukt <rod. ‑u, mn. ‑y> [kow̃strukt] SAM. m. spol ur. jez.

konstrukt

Konstrukt sr. spol ur. jez.

konstrukt myślowy

Gedankenkonstrukt sr. spol ur. jez.

konstruktorski [kow̃struktorski] PRID. TEH.

konstruktorski

handwerklich

talent konstruktorski

handwerkliches Geschick sr. spol