Prevodi za „mbrapa“ v slovarju poljsko » nemški

atrapa <rod. ‑py, mn. ‑py> [atrapa] SAM. ž. spol

1. atrapa TRG.:

atrapa

Attrappe ž. spol

atrapa

Schaustück sr. spol

2. atrapa fig. (coś sztucznego):

telewizja to atrapa rzeczywistości

das Fernsehen sr. spol ist eine Nachbildung ž. spol der Wirklichkeit

3. atrapa AVTO.:

atrapa

Kühlerhaube ž. spol

chrapa <rod. ‑py, mn. ‑py, rod. mn. chrap [lub ‑pów]> [xrapa] SAM. ž. spol nav. v mn.

1. chrapa ANAT. (część górnej wargi):

chrapa

Nüster ž. spol

chrapy konia

Nüstern

rozdąć chrapy

die Nüstern aufblähen

2. chrapa NAVT. (urządzenie na okręcie podwodnym):

chrapa

Schnorchel m. spol

3. chrapa AGR. (mało urodzajne gleby):

chrapa

unergiebiger [o. karger] Boden m. spol

satrapa <rod. ‑py, mn. ‑powie [lub ‑py]> [satrapa] SAM. m. spol

1. satrapa ur. jez. (tyran):

satrapa

tyrannischer Herrscher m. spol

2. satrapa ZGOD. (rządca w starożytnej Persji):

satrapa

Satrap m. spol

satrapa

Statthalter m. spol

chrapać <‑pie; pret. chrap; dov. obl. chrapnąć [lub za‑]> [xrapatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. chrapać:

chrapać (wydawać charkotliwe dźwięki) (człowiek)

schnarchen

2. chrapać:

chrapać (parskać) (koń)

schnauben

odrapać [odrapatɕ]

odrapać dov. obl. od odrapywać

glej tudi odrapywać

I . odrapywać <‑puje; dov. obl. odrapać> [odrapɨvatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

odrapywać

abkratzen

odrapywać

herunterkratzen

odrapać lakier z samochodu

den Lack vom Auto abkratzen

II . odrapywać <‑puje; dov. obl. odrapać> [odrapɨvatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

odrapywać

abgekratzt [o. heruntergekratzt] werden

odrapywać

sich tož. lösen

udrapać <‑pie; pret. udrap> [udrapatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl., udrapnąć [udrapnoɲtɕ] <‑nie> GLAG. preh. glag. dov. obl. (skaleczyć paznokciami, pazurami)

udrapać

[auf]kratzen

kot udrapał go w nogę

die Katze ž. spol hat ihn am Bein gekratzt

glej tudi drapać

I . drapać <‑pie; pret. drap; dov. obl. drapnąć [lub po‑]> [drapatɕ] GLAG. preh. glag. (skrobać)

drapać

kratzen

drapać kogoś po plecach

jdn am Rücken kratzen

II . drapać <‑pie; pret. drap; dov. obl. drapnąć [lub po‑]> [drapatɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v nedov. obl.

drapać (drażnić) (dym)

beißen

drapać (ubranie, wełna)

kratzen

drapie mnie w gardle

ich habe einen rauen Hals

III . drapać <‑pie; pret. drap; dov. obl. drapnąć [lub po‑]> [drapatɕ] GLAG. povr. glag.

1. drapać (skrobać się):

drapać

sich tož. kratzen

drapać się w głowę

sich daj. über etw tož. den Kopf zerbrechen

drapać się w głowę

ratlos dastehen

2. drapać samo v nedov. obl. (wspinać się):

drapać się na coś

auf etw klettern

drapać się na coś

[auf] etw hinaufklettern

zdrapać [zdrapatɕ]

zdrapać dov. obl. od zdrapywać

glej tudi zdrapywać

zdrapywać <‑puje; dov. obl. zdrapać> [zdrapɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

zdrapywać

abkratzen

zdrapywać farbę ze ścian

die Farbe von der Wand kratzen

zdrapywać farbę ze ścian zdrapkę

freirubbeln pog.