Prevodi za „naprężonym“ v slovarju poljsko » nemški

naprężony [naprew̃ʒonɨ] PRID. ur. jez.

naprężony

gespannt

naprężyć [naprew̃ʒɨtɕ]

naprężyć dov. obl. od naprężać

glej tudi naprężać

I . naprężać <‑ża; dov. obl. naprężyć> [naprew̃ʒatɕ] GLAG. preh. glag.

naprężać linę, mięśnie:

naprężać

[an]spannen

II . naprężać <‑ża; dov. obl. naprężyć> [naprew̃ʒatɕ] GLAG. povr. glag.

1. naprężać:

naprężać (zostać naprężonym) (lina)

[an]gespannt werden

naprężać (mięśnie)

sich tož. [an]spannen

2. naprężać:

naprężać (wytężać się) (człowiek)

sich tož. anstrengen

naprężenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [naprew̃ʒeɲe] SAM. sr. spol

1. naprężenie brez mn. (napięcie):

naprężenie

[An]spannung ž. spol

2. naprężenie FIZ.:

naprężenie

Spannung ž. spol

I . naprosić <‑si; pret. ‑oś> [naproɕitɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. (zaprosić wiele ludzi)

naprosić

[viele Leute] einladen

naprosili gości na chrzciny

sie haben viele Gäste zur Taufe eingeladen

II . naprosić <‑si; pret. ‑oś> [naproɕitɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. (prosić o coś długo)

naprosić

lange bitten

musiała się naprosić, żeby naprawił kran

sie musste ihn lange bitten, den Wasserhahn zur reparieren

naprząść [napʃow̃ɕtɕ]

naprząść dov. obl. od prząść

glej tudi prząść

I . prząść <przędzie dov. obl. u‑ [lub na‑]> [pʃow̃ɕtɕ] GLAG. preh. glag.

prząść len, nici:

prząść

spinnen

II . prząść <przędzie> [pʃow̃ɕtɕ] GLAG. nepreh. glag.

cienko prząść pog.

ein kümmerliches Dasein fristen

cienko prząść pog.

aus dem letzten Loch pfeifen pog.

naprawczy [napraftʃɨ] PRID.

naprawczy zakład

Reparatur-

naprawczy program

Reform-

naprószyć [napruʃɨtɕ]

naprószyć dov. obl. od prószyć

glej tudi prószyć

prószyć <‑szy; dov. obl. na‑> [pruʃɨtɕ] GLAG. brezos.

prószy [śnieg]

der Schnee rieselt

I . naprzeciw [napʃetɕif] PRISL. (po przeciwnej stronie)

naprzeciw mieszkać

gegenüber

II . naprzeciw [napʃetɕif]

1. naprzeciw PREDL. +daj. (na spotkanie):

naprzeciw

entgegen daj.

wyjść komuś naprzeciw

jdm entgegenkommen

2. naprzeciw PREDL. +rod. (po przeciwnej stronie):

naprzeciw czegoś

etw daj. gegenüber

naprzemienny [napʃemjennɨ] PRID. ur. jez.

naprzemienny

abwechselnd

naprzemienne skłony

abwechselnde Beugen ž. spol mn.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Na widok przeciwnika samiec stroszy sierść i stoi w pozycji wyprostowanej z naprężonym ogonem, by sylwetką przestraszyć zalotnika.

pl.wikipedia.org