Prevodi za „nasalize“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

wasalizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [vasalism] SAM. m. spol

wasalizm ZGOD. t. fig.:

wasalizm ur. jez.

Vasallentum sr. spol

nasalać <‑la; dov. obl. nasolić> [nasalatɕ] GLAG. preh. glag. GASTR.

nasalać mięso

[ein]pökeln

nasalać ryby

einsalzen

nasalać ogórki

einlegen

nasolić kaczkę

die Ente [ein]pökeln

equalizer <rod. ‑a, mn. ‑y> [ekwalizer] SAM. m. spol TEH.

equalizer

Equalizer m. spol

nasadnik <rod. ‑a, mn. ‑i> [nasadɲik] SAM. m. spol ARHIT.

nasadnik

Kämpfer m. spol

nasadowy [nasadovɨ] PRID.

nasadowy

Aufsatz-

TEH. klucz nasadowy

Steckschlüssel m. spol

nasadzać <‑dza; pret. ‑aj; dov. obl. nasadzić> [nasadzatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. nasadzać (przymocować coś):

nasadzać

aufsetzen

nasadzić uchwyt na kijek

den Griff auf den Stock setzen

2. nasadzać:

nasadzać TEH., ZOOL.

zum Brüten ansetzen

nasadzić kurę

eine Henne zum Brüten ansetzen

3. nasadzać samo v nedov. obl. pog. (posadzić kogoś):

nasadzać

viele Personen setzen [o. platzieren]

nasadzali gości w salonie

sie haben viele Gäste in den Salon gesetzt

nasadzić [nasadʑitɕ]

nasadzić dov. obl. od nasadzać

glej tudi nasadzać

nasadzać <‑dza; pret. ‑aj; dov. obl. nasadzić> [nasadzatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. nasadzać (przymocować coś):

nasadzać

aufsetzen

nasadzić uchwyt na kijek

den Griff auf den Stock setzen

2. nasadzać:

nasadzać TEH., ZOOL.

zum Brüten ansetzen

nasadzić kurę

eine Henne zum Brüten ansetzen

3. nasadzać samo v nedov. obl. pog. (posadzić kogoś):

nasadzać

viele Personen setzen [o. platzieren]

nasadzali gości w salonie

sie haben viele Gäste in den Salon gesetzt

nasada <rod. ‑dy, mn. ‑dy> [nasada] SAM. ž. spol

1. nasada (oprawa: noża, pilnika):

nasada

Messeransatz m. spol

2. nasada (nakładka):

nasada na czymś

Ansatz m. spol

nasada na czymś

Kopfstück(nt)

nasada na czymś

Schienenlasche ž. spol daj.

3. nasada BOT.:

nasada

Blattansatz m. spol

4. nasada LINGV.:

nasada

Sprechorgane ntpl

nasadka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [nasatka] SAM. ž. spol

nasadka

Aufsatz m. spol

uniwersalizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [uɲiversalism] SAM. m. spol

1. uniwersalizm ur. jez. (powszechność: myśli, haseł):

uniwersalizm

Universalität ž. spol ur. jez.

2. uniwersalizm FILOZ.:

uniwersalizm

Universalismus m. spol

nasiać [naɕatɕ]

nasiać dov. obl. od siać

glej tudi siać

I . siać <sieje; pret. siej> [ɕatɕ] GLAG. preh. glag.

1. siać (rzucać ziarno):

siać

säen

głupich nie sieją, sami się rodzą preg.

die Dummen m. spol mn. werden nicht gesät, sie wachsen von selbst (man trifft häufiger dumme als kluge Menschen)

kto wiatr sieje, zbiera burzę preg.

wer Wind sät, wird Sturm ernten preg.

2. siać fig. (szerzyć):

siać grozę, strach

verbreiten

siać panikę

auslösen

siać nienawiść

säen

siać nienawiść

schüren

siać zamęt, niepokój

stiften

II . siać <sieje; pret. siej> [ɕatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (zgubić coś)

siać

verlieren

siać

liegenlassen

posiał gdzieś parasol

er hat irgendwo seinen Schirm liegenlassen

nasiec [naɕets]

nasiec dov. obl. od siec

glej tudi siec

I . siec <‑cze; pret. ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] GLAG. preh. glag.

1. siec:

siec (ciąć: nożem)

stechen

siec (ciąć: nożem)

stoßen

siec (szablą)

hauen

2. siec (smagać: batem, rózgą):

siec

schlagen

II . siec <‑cze; pret. ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] GLAG. brezos. (zacinać)

siecze deszcz

der Regen m. spol peitscht

nastia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [nastja] SAM. ž. spol BIOL.

nastia

Nastie ž. spol

naście [naɕtɕe]

naście skr od kilkanaście

naście

mehr als ein Dutzend sr. spol

naście

ein gutes Dutzend

glej tudi kilkanaście

kilkanaście [kilkanaɕtɕe] ŠTEV.

kilkanaście

ein [gutes] Dutzend sr. spol