Prevodi za „nawi��zywa��“ v slovarju poljsko » nemški

I . nawiązywać <‑zuje; dov. obl. nawiązać> [navjow̃zɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. nawiązywać (przyczepiać):

nawiązywać coś na coś

etw an etw tož. anknüpfen

nawiązywać coś na coś

etw auf etw tož. aufbinden

2. nawiązywać (wiążąc, zrobić dużo):

nawiązać czegoś

etw zusammenbinden

3. nawiązywać fig. (inicjować):

nawiązywać korespondencję

aufnehmen

nawiązywać korespondencję

anbahnen

nawiązywać stosunki

anknüpfen

nawiązywać kontrakt, rozmowy

aufnehmen

nawiązywać kontrakt, rozmowy

in die Wege leiten

nawiązywać połączenie

herstellen

nawiązywać połączenie

aufbauen

II . nawiązywać <‑zuje; dov. obl. nawiązać> [navjow̃zɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag. (zaczerpnąć pomysł)

nawiązywać do czegoś

sich tož. auf etw beziehen

III . nawiązywać <‑zuje; dov. obl. nawiązać> [navjow̃zɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

nawiązywać (rodzić się) (przyjaźń, sympatia)

sich tož. anbahnen

nawiązywać (rodzić się) (przyjaźń, sympatia)

entstehen

nawiązać [navjow̃zatɕ]

nawiązać dov. obl. od nawiązywać

glej tudi nawiązywać

I . nawiązywać <‑zuje; dov. obl. nawiązać> [navjow̃zɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. nawiązywać (przyczepiać):

nawiązywać coś na coś

etw an etw tož. anknüpfen

nawiązywać coś na coś

etw auf etw tož. aufbinden

2. nawiązywać (wiążąc, zrobić dużo):

nawiązać czegoś

etw zusammenbinden

3. nawiązywać fig. (inicjować):

nawiązywać korespondencję

aufnehmen

nawiązywać korespondencję

anbahnen

nawiązywać stosunki

anknüpfen

nawiązywać kontrakt, rozmowy

aufnehmen

nawiązywać kontrakt, rozmowy

in die Wege leiten

nawiązywać połączenie

herstellen

nawiązywać połączenie

aufbauen

II . nawiązywać <‑zuje; dov. obl. nawiązać> [navjow̃zɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag. (zaczerpnąć pomysł)

nawiązywać do czegoś

sich tož. auf etw beziehen

III . nawiązywać <‑zuje; dov. obl. nawiązać> [navjow̃zɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

nawiązywać (rodzić się) (przyjaźń, sympatia)

sich tož. anbahnen

nawiązywać (rodzić się) (przyjaźń, sympatia)

entstehen

nawiązka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [navjow̃ska] SAM. ž. spol

odpłacić komuś z nawiązką

jdm doppelt heimzahlen

I . nawiewać <‑wa; dov. obl. nawiać> [navjevatɕ] GLAG. preh. glag. (nanosić)

nawiewać liście, śnieg

anwehen

II . nawiewać <‑wa; dov. obl. nawiać> [navjevatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

nawiewać (uciekać) (człowiek, uciekinier)

abhauen pog.

nawiewać (uciekać) (człowiek, uciekinier)

ausbüxen pog.

nawiewać (uciekać) (człowiek, uciekinier)

sich tož. aus dem Staube machen pog.

nawigować <‑guje; pret. ‑guj> [navigovatɕ] GLAG. nepreh. glag.

nawigować t. NAVT., ZRAČ. PROM., RAČ. (sterować)

navigieren

nawiedzać <‑dza; pret. ‑aj> [navjedzatɕ], nawiedzić [navjedʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. nawiedzać (nękać):

nawiedzać

heimsuchen

powódź nawiedziła południe Polski

die Flut ž. spol suchte den Süden Polens heim

2. nawiedzać fig. (pojawiać się):

kogoś nawiedza smutek/lęk

jdn ergreift [o. überkommt] die Trauer ž. spol /die Furcht ž. spol