Prevodi za „oportuit“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

oportunista (-tka) <rod. ‑ty, mn. ‑iści> [oportuɲista] SAM. m. spol (ž. spol) sklan. jak f w lp

oportunista (-tka)

Opportunist(in) m. spol (ž. spol) ur. jez.

oportunizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [oportuɲism] SAM. m. spol

oportunizm

Opportunismus m. spol ur. jez.

opornie [oporɲe] PRISL.

opornie

schwer

opornie

mühsam

coś komuś idzie opornie

etw fällt jdm schwer

opornik <rod. ‑a, mn. ‑i> [oporɲik] SAM. m. spol ELEK.

opornik

Widerstand m. spol

autoportret <rod. ‑u, mn. ‑y> [awtoportret] SAM. m. spol

autoportret

Selbstporträt sr. spol

autoportret

Selbstbildnis sr. spol

oportunistyczny [oportuɲistɨtʃnɨ] PRID.

oportunistyczny

opportunistisch ur. jez.

oportunistyczna postawa

opportunistische Haltung ž. spol

oportunistycznie [oportuɲistɨtʃɲe] PRISL.

oportunistycznie

opportunistisch ur. jez.

oporność <rod. ‑ści, brez mn. > [opornoɕtɕ] SAM. ž. spol

1. oporność (nieustępliwość):

oporność

Widersetzlichkeit ž. spol

oporność

Widerspenstigkeit ž. spol

2. oporność ELEK.:

oporność

Widerstand m. spol

3. oporność MED.:

oporność

Resistenz ž. spol

oporządzić [opoʒondʑitɕ]

oporządzić dov. obl. od oporządzać

glej tudi oporządzać

I . oporządzać <‑dza; dov. obl. oporządzić> [opoʒondzatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

1. oporządzać (sprzątać):

oporządzać

in Ordnung bringen

oporządzać

aufräumen

oporządzić wokół domu

alles um das Haus herum in Ordnung bringen

2. oporządzać (obrządzać):

oporządzać konie

versorgen

3. oporządzać (szykować):

oporządzać dzieci

die Kinder bereitmachen [o. [her]richten]

4. oporządzać (oprawiać):

oporządzać

ausnehmen

oporządzić kurę

ein Huhn ausnehmen

II . oporządzać <‑dza; dov. obl. oporządzić> [opoʒondzatɕ] GLAG. povr. glag. (dbać o własny wygląd)

oporządzać

sich tož. zurechtmachen

oporządzać

sich tož. richten

oporny [opornɨ] PRID.

1. oporny (nieposłuszny):

oporny pies, uczeń

unfolgsam

oporny pies, uczeń

widerspenstig

2. oporny (ociągający się):

oporny płatnik

widerstrebend

3. oporny (stawiający opór):

oporny zamek

widerspenstig

oporny zamek

festsitzend

oporowy [oporovɨ] PRID.

1. oporowy TEH.:

oporowy

Stütz-

oporowy

Widerstands-

2. oporowy ARHIT.:

łuk oporowy

Stützbogen m. spol

3. oporowy ARHIT.:

mur oporowy

Stützmauer ž. spol

4. oporowy ŽEL.:

kozioł oporowy

Prellbock m. spol

5. oporowy METEOROL.:

termometr oporowy

Widerstandsthermometer sr. spol

6. oporowy ŠPORT:

technika oporowa

Spitzkehre ž. spol

opolski [opolski] PRID.

opolski

Oppelner

oponent(ka) <rod. ‑a, mn. ‑nci> [oponent] SAM. m. spol(ž. spol) ur. jez.

oponent(ka)

Opponent(in) m. spol (ž. spol)

oponent(ka)

Widersacher(in) m. spol (ž. spol)