Prevodi za „ordinärer“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

ordynarny [ordɨnarnɨ] PRID.

1. ordynarny (niewybredny):

ordynarny kłamstwo

gemein

ordynarny język

vulgär

ordynarny język

ordinär

2. ordynarny (w złym guście):

ordynarny strój, makijaż

geschmacklos

ordynarny strój, makijaż

hässlich

ordynator <rod. ‑a, mn. ‑orzy [lub ‑owie]> [ordɨnator] SAM. m. spol

ordynator

Chefarzt(-ärztin) m. spol (ž. spol)

ordynariat <rod. ‑u, brez mn. > [ordɨnarjat] SAM. m. spol REL.

ordynariat

Ordinariat sr. spol

ordynarnie [ordɨnarɲe] PRISL.

ordynarnie

ordinär

ordynarnie

vulgär

wysławiać się ordynarnie

sich tož. vulgär ausdrücken

ubierać się ordynarnie

sich tož. geschmacklos anziehen

ordynatura <rod. ‑ry, brez mn. > [ordɨnatura] SAM. ž. spol pis. jez.

ordynatura

Chefarztstelle ž. spol

order <rod. ‑u, mn. ‑y> [order] SAM. m. spol

order

Orden m. spol

Order Podwiązki

Hosenbandorden m. spol

Order Orła Białego

Orden vom Weißen Adler

odznaczony orderem Virtuti Militari

mit dem Virtuti-Militari-Orden ausgezeichnet

ordynat <rod. ‑a, mn. ‑aci> [ordɨnat] SAM. m. spol ZGOD.

ordynat

Majoratsherr m. spol

ordynek <rod. ‑nku, mn. ‑nki> [ordɨnek] SAM. m. spol przest (szyk: wojska)

ordynek

Gefechtsordnung ž. spol

stać w ordynku

in Gefechtsordnung aufgestellt sein [o. stehen]

ordynacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [ordɨnatsja] SAM. ž. spol

1. ordynacja POLIT.:

ordynacja

Ordnung ž. spol

ordynacja wyborcza

Wahlordnung ž. spol

2. ordynacja ZGOD.:

ordynacja

Majoratsgut sr. spol

3. ordynacja REL.:

ordynacja

Ordination ž. spol

ordynacki [ordɨnatski] PRID. ZGOD.

ordynacki

Magistrats-

ordynacki dokument lokacyjny miasta

Magistratsdokument sr. spol zur Stadtgründung

ordynans¹ <rod. ‑a, mn. ‑i> [ordɨnaw̃s] SAM. m. spol VOJ.

ordynans

Ordo[n]nanz ž. spol

dinar <rod. ‑a, mn. ‑y> [dinar] SAM. m. spol t. ZGOD.

dinar (jednostka monetarna)

Dinar m. spol

ordynariusz <rod. ‑a, mn. ‑e> [ordɨnarjuʃ] SAM. m. spol

1. ordynariusz REL.:

ordynariusz

Ordinarius m. spol

2. ordynariusz ZGOD.:

ordynariusz

Ordinarius m. spol

ordynariusz

ordentlicher Professor m. spol

ordynarność <rod. ‑ści, brez mn. > [ordɨnarnoɕtɕ] SAM. ž. spol

1. ordynarność:

ordynarność (słów)

Grobheit ž. spol

ordynarność (słów)

Vulgarität ž. spol

ordynarność (zachowania)

Unanständigkeit ž. spol

2. ordynarność:

ordynarność (rysów)

Gewöhnlichkeit ž. spol

ordynarność (ubrania)

Geschmacklosigkeit ž. spol