Prevodi za „ordinale“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

ordynat <rod. ‑a, mn. ‑aci> [ordɨnat] SAM. m. spol ZGOD.

ordynat

Majoratsherr m. spol

ordynans¹ <rod. ‑a, mn. ‑i> [ordɨnaw̃s] SAM. m. spol VOJ.

ordynans

Ordo[n]nanz ž. spol

ordynarnie [ordɨnarɲe] PRISL.

ordynarnie

ordinär

ordynarnie

vulgär

wysławiać się ordynarnie

sich tož. vulgär ausdrücken

ubierać się ordynarnie

sich tož. geschmacklos anziehen

doskonale [doskonale] PRISL.

1. doskonale (znakomicie):

doskonale rozumieć się, wykonać

ausgezeichnet

doskonale rozumieć się, wykonać

hervorragend

[jeszcze] doskonale pamiętam

ich habe es noch frisch in Erinnerung

[jeszcze] doskonale pamiętam

ich weiß es noch sehr gut

2. doskonale (całkowicie):

doskonale szczęśliwy

vollkommen

doskonale szczęśliwy

total pog.

doskonale! pog.

perfekt!

doskonale! pog.

super! pog.

triennale [trjennale] SAM. sr. spol nesprem.

triennale

Triennale ž. spol

ordynacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [ordɨnatsja] SAM. ž. spol

1. ordynacja POLIT.:

ordynacja

Ordnung ž. spol

ordynacja wyborcza

Wahlordnung ž. spol

2. ordynacja ZGOD.:

ordynacja

Majoratsgut sr. spol

3. ordynacja REL.:

ordynacja

Ordination ž. spol

ordynacki [ordɨnatski] PRID. ZGOD.

ordynacki

Magistrats-

ordynacki dokument lokacyjny miasta

Magistratsdokument sr. spol zur Stadtgründung

ordynarny [ordɨnarnɨ] PRID.

1. ordynarny (niewybredny):

ordynarny kłamstwo

gemein

ordynarny język

vulgär

ordynarny język

ordinär

2. ordynarny (w złym guście):

ordynarny strój, makijaż

geschmacklos

ordynarny strój, makijaż

hässlich

ordynator <rod. ‑a, mn. ‑orzy [lub ‑owie]> [ordɨnator] SAM. m. spol

ordynator

Chefarzt(-ärztin) m. spol (ž. spol)

kordialny [kordjalnɨ] PRID. ur. jez.

kordialny

herzlich

kordialny

überschwänglich

biennale [bjennale] SAM. sr. spol nesprem.

biennale

Biennale ž. spol

biennale grafiki/malarstwa

Biennale der Grafik/Malkunst

ordynek <rod. ‑nku, mn. ‑nki> [ordɨnek] SAM. m. spol przest (szyk: wojska)

ordynek

Gefechtsordnung ž. spol

stać w ordynku

in Gefechtsordnung aufgestellt sein [o. stehen]

ordynus <rod. ‑a, mn. ‑y> [ordɨnus] SAM. m. spol slabš. (gbur)

ordynus

Grobian m. spol

ordynus

Rüpel m. spol

ordynariat <rod. ‑u, brez mn. > [ordɨnarjat] SAM. m. spol REL.

ordynariat

Ordinariat sr. spol

ordynatura <rod. ‑ry, brez mn. > [ordɨnatura] SAM. ž. spol pis. jez.

ordynatura

Chefarztstelle ž. spol

odnaleźć [odnaleɕtɕ]

odnaleźć dov. obl. od odnajdywać

glej tudi odnajdować

I . odnajdować [odnajdovatɕ], odnajdywać [odnajdɨvatɕ] <‑duje; dov. obl. odnaleźć> GLAG. preh. glag.

odnajdować

finden

fraza:

odnajdować kogoś/coś wzrokiem

jdn/etw wieder entdecken [o. erblicken] [o. finden]

II . odnajdować [odnajdovatɕ], odnajdywać [odnajdɨvatɕ] <‑duje; dov. obl. odnaleźć> GLAG. povr. glag.

1. odnajdować (spotkać się ponownie):

odnajdować

sich tož. wiederfinden

2. odnajdować fig. (adaptować się):

odnajdować

sich tož. wiederfinden

odnajdować

sich tož. einleben

odnajdować się w nowym środowisku

sich in der neuen Umgebung einleben