Prevodi za „pokud“ v slovarju poljsko » nemški

pokuć [pokutɕ]

pokuć dov. obl. od kuć

glej tudi kuć

I . kuć <kuje; pret. kuj> [kutɕ] GLAG. preh. glag.

1. kuć (obrabiać metal):

kuć żelazo, miecz

schmieden

kuć żelazo, póki gorące

das Eisen schmieden, solange es heiß ist

2. kuć < dov. obl. wy‑> (drążyć):

kuć otwór

schlagen

kuć otwór

hauen

3. kuć < dov. obl. pod‑> (przybijać podkowy):

kuć konia

beschlagen

kuty na cztery nogi

mit allen Wassern gewaschen pog.

4. kuć < dov. obl. wy‑> pog. (uczyć się):

kuć słówka

sich daj. einbimsen pog.

kuć słówka

sich daj. einpauken pog.

II . kuć <kuje; pret. kuj> [kutɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. kuć:

kuć (stukać) (dzięcioł)

klopfen

kuć (stukać) (dzięcioł)

hämmern

2. kuć pog.:

kuć (uczyć się) (słówka)

pauken pog.

kuć (uczyć się) (słówka)

büffeln pog.

pokusa <rod. ‑sy, mn. ‑sy> [pokusa] SAM. ž. spol

pokusa czegoś

die Versuchung ž. spol durch etw

zwalczyć pokusę

einer Versuchung widerstehen

pokuta <rod. ‑ty, brez mn. > [pokuta] SAM. ž. spol REL.

pokuta

Buße ž. spol

pokuta

Sühne ž. spol

odprawiać pokutę

Buße tun

sakrament pokuty REL.

Beichtsakrament sr. spol

pokład <rod. ‑u, mn. ‑y> [pokwat] SAM. m. spol

1. pokład (pomost na statku):

pokład

Deck sr. spol

na pokładzie [samolotu/statku]

an Deck [o. Bord] [des Flugzeugs/Schiffes]

2. pokład nav. v mn. (warstwa: piasku):

pokład

Schicht ž. spol

pokład

Lage ž. spol

3. pokład nav. v mn. GEOGR.:

pokład

Ablagerung ž. spol

pokład

Flöz sr. spol

pokłady gazu ziemnego

Erdgaslagerstätte ž. spol

pokłuć [pokwutɕ]

pokłuć dov. obl. od kłuć

glej tudi kłuć

I . kłuć <‑uje; pret. ‑uj> [kwutɕ] GLAG. preh. glag.

1. kłuć < dov. obl. u‑> (ranić):

ukłuć kogoś czymś

jdn mit etw stechen

coś kłuje kogoś w oczy (razi zbyt jaskrawym światłem)

etw blendet jdn

coś kłuje kogoś w oczy (powoduje zazdrość)

etw macht jdn neidisch

coś kłuje kogoś w oczy (powoduje zazdrość)

etw ruft bei jdm Neid hervor

fraza:

kłujący ból

stechender Schmerz m. spol

kłująca roślina

Stechpflanze ž. spol

rana kłuta

Stichwunde ž. spol

II . kłuć <‑uje; pret. ‑uj> [kwutɕ] GLAG. brezos. (boleć)

kłuje mnie w boku

ich habe Seitenstechen