Prevodi za „promuovere“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

promotor(ka) <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [promotor] SAM. m. spol(ž. spol)

1. promotor UNIV.:

promotor(ka)

Doktorvater(Doktormutter) m. spol (ž. spol)

promotor(ka)

Betreuer(in) m. spol (ž. spol)

2. promotor ur. jez. (projektodawca):

promotor(ka)

Förderer(Förderin) m. spol (ž. spol)

promotor(ka)

Unterstützer(in) m. spol (ž. spol)

promocja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [promotsja] SAM. ž. spol

1. promocja več. lp pis. jez. ŠOL.:

promocja

Versetzung ž. spol

promocja do następnej klasy

Versetzung ž. spol in die nächste Klasse

2. promocja več. lp pis. jez. UNIV.:

promocja

Promotion ž. spol

promocja na doktora nauk przyrodniczych

Promotion zum Doktor der Naturwissenschaften

3. promocja brez mn. TRG. (działanie marketingowe):

promocja

Vermarktung ž. spol

promocja

Promotion ž. spol

4. promocja brez mn. TRG. (sprzedaż promocyjna):

promocja

Sonderangebot sr. spol

promocja jakiegoś artykułu

Sonderverkauf m. spol einer Ware

dział promocji instytucji

Abteilung ž. spol für Öffentlichkeitsarbeit

5. promocja TRG. (spotkanie z klientami poświęcone reklamie produktu):

promocja

Werbeveranstaltung ž. spol

promocja

Präsentation ž. spol

promocja książki

Buchvorstellung

promować <‑muje> [promovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. promować pis. jez. (udzielać promocji):

promować ucznia

versetzen

2. promować (nadawać stopień naukowy):

promować doktora

die Promotion erteilen

promować doktora

die Doktorwürde verleihen

3. promować < dov. obl. wy‑> (reklamować):

promować artykuł

bewerben

4. promować fig. (nagradzać):

promować

fördern

promować dobre zachowanie

gutes Verhalten fördern

prominent <rod. ‑a, mn. ‑nci> [prominent] SAM. m. spol ur. jez.

prominent

Prominente(r) mf

promowiec <rod. ‑wca, mn. ‑wce> [promovjets] SAM. m. spol NAVT.

promowiec

Frachtschiff sr. spol

promyczek <rod. ‑czka, mn. ‑czki> [promɨtʃek] SAM. m. spol

promyczek pomanjš. od promyk

promyczek

[sehr schwacher] Strahl m. spol

glej tudi promyk

promyk <rod. ‑a, mn. ‑i> [promɨk] SAM. m. spol

1. promyk pomanjš. od promień

promyk

[schwacher] Strahl m. spol

2. promyk fig. ur. jez. (iskierka):

promyk nadziei

Hoffnungsschimmer m. spol

promyk nadziei

ein Funken Hoffnung

promiennie [promjeɲɲe] PRISL.

promiennie

strahlend

uśmiechać się promiennie

strahlend lächeln