Prevodi za „przyłapałem“ v slovarju poljsko » nemški

I . przyłapać [pʃɨwapatɕ] dov. obl., przyłapywać [pʃɨwapɨvatɕ] <‑puje> GLAG. preh. glag.

przyłapać

ertappen

fraza:

przyłapać kogoś na gorącym uczynku

jdn auf frischer Tat ertappen

II . przyłapać [pʃɨwapatɕ] dov. obl., przyłapywać [pʃɨwapɨvatɕ] <‑puje> GLAG. povr. glag.

przyłapać

sich tož. ertappen

przyklapać [pʃɨklapatɕ] dov. obl., przyklapnąć [pʃɨklapnoɲtɕ]

przyklapać dov. obl. od przyklapywać

glej tudi przyklapywać

przyklapywać <‑puje; dov. obl. przyklapać [lub przyklapnąć]> [pʃɨklapɨvatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

przyklapywać

überschlappen

przylepa <rod. ‑py, mn. ‑py> [pʃɨlepa] SAM. ž. spol

przylepa poveč. od przylepka

przylepa

Schmusekätzchen sr. spol

glej tudi przylepka

przylepka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [pʃɨlepka] SAM. ž. spol pog.

1. przylepka (piętka chleba):

przylepka

Kanten m. spol

przylepka

Knust m. spol

2. przylepka (dziecko pieszczoszek):

przylepka

Schmusekätzchen sr. spol

przylądek <rod. ‑dka, mn. ‑dki> [pʃɨlondek] SAM. m. spol GEOGR.

przylądek

Kap sr. spol

Przylądek Dobrej Nadziei

das Kap der Guten Hoffnung

Przylądek Północny

das Nordkap sr. spol

przyłatać <‑ta> [pʃɨwatatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

przyłatać pog.:

przyłatać

anflicken pog.

fraza:

ni przypiął, ni przyłatał

das ist weder gehauen noch gestochen

przylatywać <‑tuje; dov. obl. przylecieć> [pʃɨlatɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. przylatywać:

przylatywać (przybywać) (samolot)

anfliegen

przylatywać (przybywać) (samolot)

ankommen

przylatywać (ptak)

kommen

2. przylatywać pog.:

przylatywać (przybywać samolotem) (człowiek)

fliegen

3. przylatywać pog.:

przylatywać (przybiegać) (człowiek)

herbeilaufen

przylatywać (przybiegać) (człowiek)

herbeieilen

przylegać <‑ga> [pʃɨlegatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. przylegać (przywierać):

przylegać do czegoś

an etw daj. kleben [o. haften]

2. przylegać (stykać się):

powierzchnie przylegają do siebie

die Flächen berühren sich

przylegający do czegoś (przywierający)

an etw daj. eng anliegend

przylegający do czegoś (graniczący)

an etw tož. angrenzend

I . przylepiać <‑ia; dov. obl. po‑> [pʃɨlepjatɕ], przylepić [pʃɨlepitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

przylepiać coś do czegoś

etw an etw tož. ankleben

przylepiać coś do czegoś

etw auf etw tož. aufkleben

II . przylepiać <‑ia; dov. obl. po‑> [pʃɨlepjatɕ], przylepić [pʃɨlepitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

przylepić się do czegoś

an etw daj. festkleben [o. haften]

przylepka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [pʃɨlepka] SAM. ž. spol pog.

1. przylepka (piętka chleba):

przylepka

Kanten m. spol

przylepka

Knust m. spol

2. przylepka (dziecko pieszczoszek):

przylepka

Schmusekätzchen sr. spol

przylewać <‑wa; dov. obl. przylać> [pʃɨlevatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (dolać)

przylewać

nachgießen

przylej mi jeszcze herbaty

gieß mir noch Tee nach

przylepny [pʃɨlepnɨ] PRID.

1. przylepny (łatwo lepiący się):

przylepny

Kleb-

2. przylepny pog. (lubiący pieszczoty):

przylepny

anschmiegsam

przylepne dziecko

anschmiegsames Kind sr. spol

przylizać [pʃɨlizatɕ]

przylizać dov. obl. od przylizywać

glej tudi przylizywać

I . przylizywać <‑zuje; dov. obl. przylizać> [pʃɨlizɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

przylizywać

glatt kämmen

II . przylizywać <‑zuje; dov. obl. przylizać> [pʃɨlizɨvatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

przylizywać

sich tož. glatt kämmen