Prevodi za „schrappen“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

schrypły [sxrɨpwɨ] PRID. ur. jez.

schrypły

heiser

glej tudi schrypnięty

schrypnięty [sxrɨpɲentɨ] PRID. ur. jez.

schrypnięty

heiser

schrypnięty

kratzig

schrypnięty

rau

schrypnięty głos

heisere Stimme ž. spol

schrupać [sxrupatɕ]

schrupać dov. obl. od chrupać

glej tudi chrupać

I . chrupać <‑pie; pret. chrup dov. obl. chrupnąć [lub s‑]> [xrupatɕ] GLAG. nepreh. glag.

chrupać (lód)

knacken

chrupać (śnieg)

knirschen

komuś chrupie w stawach

es knackt [bei jdm] in den Gelenken

II . chrupać <‑pie; pret. chrup> [xrupatɕ] GLAG. preh. glag. (gryźć)

chrupać

knabbern

chrupać

knuspern

chrupiący chleb

knuspriges Brot sr. spol

schrypnąć <‑nie; pret. ‑nij> [sxrɨpnoɲtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

1. schrypnąć (nabawić się chrypy):

schrypnąć

heiser werden

po wystąpieniu schrypł

nach seinem Auftritt war er heiser geworden

2. schrypnąć:

schrypnąć (stać się chrypliwym) (głos)

heiser [o. rau] werden

chrapnąć [xrapnoɲtɕ]

chrapnąć dov. obl. od chrapać

glej tudi chrapać

chrapać <‑pie; pret. chrap; dov. obl. chrapnąć [lub za‑]> [xrapatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. chrapać:

chrapać (wydawać charkotliwe dźwięki) (człowiek)

schnarchen

2. chrapać:

chrapać (parskać) (koń)

schnauben

schron <rod. ‑u, mn. ‑y> [sxron] SAM. m. spol VOJ.

schron

Bunker m. spol

schron

Schutzraum m. spol

schron atomowy/przeciwlotniczy

Atom-/Luftschutzbunker m. spol

chrapa <rod. ‑py, mn. ‑py, rod. mn. chrap [lub ‑pów]> [xrapa] SAM. ž. spol nav. v mn.

1. chrapa ANAT. (część górnej wargi):

chrapa

Nüster ž. spol

chrapy konia

Nüstern

rozdąć chrapy

die Nüstern aufblähen

2. chrapa NAVT. (urządzenie na okręcie podwodnym):

chrapa

Schnorchel m. spol

3. chrapa AGR. (mało urodzajne gleby):

chrapa

unergiebiger [o. karger] Boden m. spol

chrapać <‑pie; pret. chrap; dov. obl. chrapnąć [lub za‑]> [xrapatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. chrapać:

chrapać (wydawać charkotliwe dźwięki) (człowiek)

schnarchen

2. chrapać:

chrapać (parskać) (koń)

schnauben

chrapka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [xrapka] SAM. ž. spol

mieć na coś chrapkę fig.

scharf auf etw tož. sein pog.