Prevodi za „szczeknąć“ v slovarju poljsko » nemški

szczeknąć [ʃtʃeknoɲtɕ]

szczeknąć dov. obl. od szczekać

glej tudi szczekać

szczekać <‑ka; dov. obl. za‑> [ʃtʃekatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. szczekać < dov. obl. szczeknąć> (pies):

szczekać

bellen

na biednego i psy głośniej szczekają preg.

armen Mannes Glück ist dünn gesät

psy szczekają, karawana idzie dalej preg.

die Hunde bellen m. spol mn. , aber die Karawane ž. spol mn. zieht weiter

2. szczekać fig. pog. (zwymyślać kogoś):

szczekać

jdn beschimpfen [o. verleumden]

szczękać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. za‑> [ʃtʃeŋkatɕ], szczęknąć [ʃtʃeŋknoɲtɕ] dov. obl. GLAG. nepreh. glag.

1. szczękać (wywoływać dźwięk):

szczękać kluczami

mit den Schlüsseln rasseln

szczękać zębami

mit den Zähnen klappern

2. szczękać:

szczękać (wydawać dźwięk) (naczynia)

klirren

szczękać (klucze)

rasseln

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Zwierzę miało szczeknąć ostro i zanurzyć się w wodzie.

pl.wikipedia.org