Prevodi za „ukazovať“ v slovarju poljsko » nemški

I . ukazać [ukazatɕ] dov. obl., ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; pret. ‑zuj> GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. ukazać (prezentować):

ukazać

zeigen

2. ukazać (opisywać):

ukazać

darstellen

ukazać

erscheinen lassen

II . ukazać [ukazatɕ] dov. obl., ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; pret. ‑zuj> GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. ukazać:

ukazać (pojawiać się) (duch)

erscheinen

ukazać (słońce)

auftauchen

ukazać (słońce)

sich tož. zeigen

ukazać (światło)

erleuchten

ukazać (światło)

sich tož. zeigen

2. ukazać:

ukazać (być publikowanym) (czasopismo, książka)

erscheinen

ukartować [ukartovatɕ] dov. obl., ukartowywać [ukartovɨvatɕ] <‑owuje> GLAG. preh. glag.

ukartować intrygę:

ukartować

abkarten pog.

I . ukarać <‑arze; pret. ukarz> [ukaratɕ]

ukarać dov. obl. od karać

II . ukarać <‑arze; pret. ukarz> [ukaratɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

ukarać kogoś przykładnie

an jdm ein Exempel statuieren

kogo Bóg chce ukarać, temu rozum odbiera preg.

wen Gott m. spol bestrafen möchte, dem nimmt er den Verstand

glej tudi karać

karać <karze; pret. karz; dov. obl. u‑> [karatɕ] GLAG. preh. glag.

karać kogoś za coś

jdn für etw bestrafen

karać kogoś grzywną/śmiercią/więzieniem

jdn zu einem Bußgeld/zum Tode/zu einer Freiheitsstrafe verurteilen

karać kogoś mandatem

jdm einen Strafzettel geben

niekarany

nicht vorbestraft

nie był jeszcze karany

er ist nicht vorbestraft [o. hat keine Vorstrafen]

kazać <każe> [kazatɕ] GLAG. nepreh. glag.

kazać komuś coś zrobić

jdn etw machen lassen

kazać komuś coś zrobić

jdn anweisen, etw zu tun

rób, co ci każę

mach [o. tu] , was ich [dir] sage

kazać komuś na siebie czekać

jdn auf sich tož. warten lassen

jak każe zwyczaj

wie es die Sitte ž. spol gebietet ur. jez.

jak każe zwyczaj

wie es sich gehört

kazba <rod. ‑by, mn. ‑by> [kazba] SAM. ž. spol ARHIT.

kazba

Kasba[h] ž. spol

kazuar <rod. ‑a, mn. ‑y> [kazuar] SAM. m. spol ZOOL.

kazuar

Kasuar m. spol