Prevodi za „určení“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

I . urwanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [urvaɲe] SAM. sr. spol

urwanie

Abreißen sr. spol

urwanie

Abbrechen sr. spol

fraza:

urwanie głowy

Hetzerei ž. spol

mieć urwanie głowy

nicht wissen, wo einem der Kopf m. spol steht

mieć z kimś/czymś urwanie głowy pog.

mit jdm/etw seine liebe Not haben

mam tu niezłe urwanie głowy!

ich weiß nicht, wo mir der Kopf steht!

II . urwanie [urvaɲe] PRISL.

urwanie → urywanie

glej tudi urywanie

urywanie [urɨvaɲe] PRISL.

urywanie

ruckweise

urywanie

abgehackt

mówić urywanie

abgehackt sprechen

mówić urywanie

herumstottern pog.

hieni [xjeɲi] PRID. ZOOL.

hieni

Hyänen-

hieni śmiech

Hyänenlachen sr. spol

jeleni [jeleɲi] PRID.

jeleni

Hirsch-

jeleni ryk

[Hirsch]röhren sr. spol

uronić [uroɲitɕ]

uronić dov. obl. od ronić

glej tudi ronić

ronić <roni> [roɲitɕ] GLAG. preh. glag.

1. ronić < dov. obl. u‑> łzy:

ronić

vergießen

2. ronić < dov. obl. po‑> MED.:

ronić

eine Fehlgeburt erleiden

uran <rod. ‑u, brez mn. > [uran] SAM. m. spol KEM.

uran

Uran sr. spol

urna <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [urna] SAM. ž. spol ur. jez.

urna

Urne ž. spol

urna wyborcza

Wahlurne ž. spol

fraza:

pójść do urn wyborczych

zur Wahl[urne] gehen

uryna <rod. ‑ny, brez mn. > [urɨna] SAM. ž. spol (mocz)

uryna

Urin m. spol

urzec [uʒets]

urzec dov. obl. od urzekać

glej tudi urzekać

I . urzekać <‑ka; dov. obl. urzec> [uʒekatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

urzekać kogoś czymś

jdn durch etw verzaubern [o. gewinnen]

urzekł mnie poczuciem humoru

er verzauberte mich durch sein Gefühl für Humor

II . urzekać <‑ka; dov. obl. urzec> [uʒekatɕ] GLAG. povr. glag. (zachwycać się)

urzekać

verzaubert [o. begeistert] sein

urzekać się swoją nowo narodzoną córeczką

in sein neugeborenes Töchterchen geradezu vernarrt sein

ksieni SAM.

Geslo uporabnika

ksieni ž. spol REL.

Äbtissin ž. spol