Prevodi za „wyodrębniona“ v slovarju poljsko » nemški

I . wyodrębniać <‑ia> [vɨodrembɲatɕ], wyodrębnić [vɨodrembɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. wyodrębniać (wydzielać):

wyodrębniać części

ausgliedern

wyodrębniać fragment

[ab]trennen

wyodrębniać fragment

abteilen

naukowcy wyodrębniają różne typy

Wissenschaftler m. spol mn. unterscheiden verschiedene Typen

2. wyodrębniać (izolować):

wyodrębniać substancję

trennen

wyodrębniać substancję

isolieren

II . wyodrębniać <‑ia> [vɨodrembɲatɕ], wyodrębnić [vɨodrembɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. wyodrębniać:

wyodrębniać (wydzielić się z całości)

sich tož. unterscheiden [o. abheben]

wyodrębniać (mieć szczególną wagę)

eine Sonderstellung einnehmen

2. wyodrębniać (wyróżniać się):

wyodrębniać

sich auszeichnen

wyobraźnia <rod. ‑ni, brez mn. > [vɨobraʑɲa] SAM. ž. spol

wyobraźnia

Fantasie ž. spol

wyobraźnia

Phantasie ž. spol

wyobraźnia

Vorstellungskraft ž. spol

człowiek bez wyobraźni

fantasieloser [o. phantasieloser] Mensch m. spol

człowiek bez wyobraźni

Mensch ohne Fantasie

widzieć coś oczyma wyobraźni

etw in seiner Fantasie sehen

podregion <rod. ‑u, mn. ‑y> [podregjon] SAM. m. spol

podregion

Unterregion ž. spol

odrębnie [odrembɲe] PRISL.

odrębnie

getrennt

odrębnie

separat

uzależniona [uzaleʒɲona] SAM. ž. spol

uzależniona → uzależniony

glej tudi uzależniony , uzależniony

uzależniony² (-na) <rod. ‑onego, mn. ‑ieni> [uzaleʒɲonɨ] SAM. m. spol (ž. spol) prid. sklan. obl. MED.

uzależniony (-na) (nałogowiec)

Drogenabhängige(r) mf

uzależniony (-na) (nałogowiec)

Süchtige(r) mf

uzależniony¹ [uzaleʒɲonɨ] PRID.

uzależniony od kogoś/czegoś

von jdm/etw abhängig

uzależniony od narkotyków

drogenabhängig

odrębność <rod. ‑ści, mn. ‑ści> [odrembnoɕtɕ] SAM. ž. spol

1. odrębność (właściwość):

odrębność

Eigentümlichkeit ž. spol

odrębność

Besonderheit ž. spol

zaznaczyć swoją odrębność

seine Besonderheit betonen [o. unterstreichen]

2. odrębność (cecha specyficzna):

odrębność

Eigenart ž. spol

odrębność

Spezifikum sr. spol

odrębność

Merkmal sr. spol

odosobniony [odosobɲonɨ] PRID.

1. odosobniony (ustronny):

odosobniony miejsce

abgeschieden

odosobniony miejsce

entlegen

2. odosobniony (wyjątkowy):

odosobniony fakt, przypadek, zjawisko

vereinzelt