Prevodi za „załupać“ v slovarju poljsko » nemški

załupać [zawupatɕ]

załupać dov. obl. od łupać

glej tudi łupać

I . łupać <‑pie; pret. łup> [wupatɕ] GLAG. nepreh. glag. <dov. obl. łupnąć>

1. łupać (walić):

łupać

hauen pog.

łupać

knallen pog.

coś łupnęło o podłogę

etw knallte auf den Boden

2. łupać (strzelać):

łupać

schießen

na umówiony sygnał łupnął z armaty

auf Kommando feuerte er aus der Kanone

II . łupać <‑pie; pret. łup> [wupatɕ] GLAG. preh. glag. <dov. obl. łupnąć>

1. łupać (uderzyć):

łupnąć kogoś

jdn schlagen

łupnąć komuś podatek

jdm eine Steuer aufbrummen

2. łupać samo v nedov. obl. (rozbijać):

łupać węgiel

spalten

epoka kamienia łupanego

Altsteinzeit ž. spol

epoka kamienia łupanego

Paläolithikum sr. spol

3. łupać samo v nedov. obl. (łuskać):

łupać orzechy

knacken

III . łupać <‑pie; pret. łup dov. obl. łupnąć [lub za‑]> [wupatɕ] GLAG. brezos. pog. (być odczuwanym jako ból)

łupie mnie w kościach

es reißt mich [o. mir] in den Gelenken

IV . łupać <‑pie; pret. łup dov. obl. łupnąć> [wupatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. łupać (uderzać się):

łupnąć się w głowę

sich tož. am Kopf stoßen pog.

2. łupać samo v nedov. obl. (rozbijać się):

węgiel łatwo się łupie

die Kohle ž. spol lässt sich leicht spalten

3. łupać samo v nedov. obl. (łuskać się):

orzechy laskowe trudno się łupią

Waldnüsse ž. spol lassen sich schwer knacken