Prevodi za „zahaprovať“ v slovarju poljsko » nemški

zahamować [zaxamovatɕ]

zahamować dov. obl. od hamować

glej tudi hamować

I . hamować <‑muje> [xamovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. hamować < dov. obl. za‑>:

hamować (zmniejszać prędkość) (samochód)

bremsen

hamować konie

zügeln

gwałtownie hamować

ruckartig bremsen

2. hamować < dov. obl. za‑> (wstrzymywać):

hamować rozwój, wzrost

hemmen

hamujący wpływ czegoś

die hemmende Wirkung ž. spol von etw

3. hamować < dov. obl. po‑> (tłumić):

hamować łzy, płacz

unterdrücken

hamować łzy, płacz

zurückhalten

hamować gniew, namiętność

zügeln

II . hamować <‑muje dov. obl. po‑> [xamovatɕ] GLAG. povr. glag.

hamować (opanować się) (człowiek)

sich tož. zügeln [o. beherrschen] [o. mäßigen]

zaharowany [zaxarovanɨ] PRID. pog.

zaharowany

abgeschuftet pog.

zaharowany

abgerackert pog.

zahartować [zaxartovatɕ]

zahartować dov. obl. od hartować

glej tudi hartować

I . hartować <‑tuje; dov. obl. za‑> [xartovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. hartować TEH.:

hartować stal

härten

stal hartowana

gehärteter Stahl m. spol

2. hartować (uodparniać):

hartować ciało

abhärten

3. hartować fig. (wzmacniać):

hartować wolę

stärken

zahartowany w boju

im Kampf abgehärtet

II . hartować <‑tuje; dov. obl. za‑> [xartovatɕ] GLAG. povr. glag.

1. hartować TEH. (być hartowanym):

hartować

gehärtet werden

2. hartować (nabierać odporności):

hartować

sich tož. abhärten

I . zahaczać <‑cza> [zaxatʃatɕ], zahaczyć [zaxatʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. zahaczać (zaczepiać o coś):

zahaczać coś o coś

etw an etw daj. aufhängen

2. zahaczać pog. (pytać kogoś):

zahaczać

jdn ansprechen [o. anquatschen pog. ]

II . zahaczać <‑cza> [zaxatʃatɕ], zahaczyć [zaxatʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. nepreh. glag.

1. zahaczać (zaczepiać):

zahaczać

aufhängen

zahaczać

befestigen

2. zahaczać pog. (pojawiać się gdzieś na krótko):

zahaczać

hereinschneien pog.

zahaczyć o znajomego

bei einem Bekannten vorbeischauen [o. hereinschneien pog. ]

zahaczyć o Berlin

eine Stippvisite [o. einen Abstecher] in Berlin machen pog.

3. zahaczać več. nedov. obl. fig. (nawiązywać):

zahaczać

anknüpfen

każdy jego publicystyczny tekst zahacza o religię

jeder seiner publizistischen Texte berührt die Religion

III . zahaczać <‑cza> [zaxatʃatɕ], zahaczyć [zaxatʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. pog.

1. zahaczać (zaczepiać się o coś):

zahaczać

hängen bleiben pog.

2. zahaczać več. dov. obl. pog. (znaleźć gdzieś swoje miejsce):

zahaczyła się w księgowości

sie hat einen Job [o. eine Stelle] in der Buchhaltung aufgerissen pog.

zaholować [zaxolovatɕ]

zaholować dov. obl. od holować

glej tudi holować

holować <‑luje; dov. obl. pod‑ [lub za‑]> [xolovatɕ] GLAG. preh. glag.

holować

schleppen

holować samochód

das Auto abschleppen

zahurkotać [zaxurkotatɕ]

zahurkotać dov. obl. od hurkotać

glej tudi hurkotać

hurkotać <‑ocze [lub ‑oce]; dov. obl. za‑> [xurkotatɕ] GLAG. nepreh. glag.

hurkotać

rattern

saprofag <rod. ‑a, mn. ‑i> [saprofak] SAM. m. spol ZOOL.

saprofag

Saprophage m. spol

zaprosić [zaproɕitɕ]

zaprosić dov. obl. od zapraszać

glej tudi zapraszać

I . zapraszać <‑sza; pret. ‑aj dov. obl. zaprosić> [zapraʃatɕ] GLAG. preh. glag.

zapraszać

einladen

zapraszać kogoś na urodziny/wesele/obiad

jdn zum Geburtstag/zur Hochzeit/zum Mittagessen einladen

zapraszać kogoś do stołu

jdn zu Tisch bitten

zaprosić kogoś do restauracji

jdn ins Restaurant einladen

zaprosić kogoś do tańca

jdn zum Tanz auffordern

II . zapraszać <‑sza; pret. ‑aj> [zapraʃatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zapraszać (zapraszać się wzajemnie):

zapraszać

sich tož. [gegenseitig] einladen

2. zapraszać (wpraszać się):

zapraszać

sich tož. [bei jdm] einladen