Prevodi za „Brünne“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

brunet(ka) <rod. ‑a, mn. ‑eci> [brunet] SAM. m. spol(ž. spol)

brunet(ka)

Braunhaarige(r) mf

brunet(ka) (kobieta)

Brünette ž. spol

brudno [brudno] PRISL.

brudno

schmutzig

brudno

dreckig pog.

pisać coś na brudno

etw ins Unreine schreiben

brudny [brudnɨ] PRID.

1. brudny (zanieczyszczony):

brudny

schmutzig

brudny

dreckig pog.

2. brudny (kolor):

brudny

schmutzig

brudna zieleń

schmutziges Grün sr. spol

3. brudny fig. (nieuczciwy):

brudny

schmutzig slabš.

mieć brudne myśli

unanständige [o. schmutzige slabš. ] Gedanken haben

brudne pieniądze

schmutziges Geld sr. spol slabš.

mieć brudne ręce

schmutzige Hände haben slabš. ur. jez.

brunatno [brunatno] PRISL.

brunatno

braun

brunatny [brunatnɨ] PRID.

brunatny

braun

niedźwiedź brunatny ZOOL.

Braunbär m. spol

węgiel brunatny

Braunkohle ž. spol

brunatnieć <‑eje> [brunatɲetɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

brunatnieć

braun werden

kora będzie pękać i brunatnieć

die Rinde ž. spol wird aufspringen und braun werden

brukiew <rod. ‑kwi, mn. ‑kwie> [brukjef] SAM. ž. spol

brukiew BOT., GASTR.

Kohlrübe ž. spol

Brunei SAM. sr. spol nesprem. GEOGR.

Brunei

Brunei sr. spol

brudy <rod. mn. ‑dów> [brudɨ] SAM. mn.

1. brudy (nieczystości):

brudy

Schmutz m. spol

brudy

Unrat m. spol ur. jez.

2. brudy (brudna bielizna):

brudy

schmutzige Wäsche ž. spol

brudy

Schmutzwäsche ž. spol

brutal <rod. ‑a, mn. ‑e, rod. mn. ‑i [lub ‑ów]> [brutal] SAM. m. spol pog.

brutal

Brutalo m. spol slabš. pog.

brutal

Brutalinski m. spol slabš. lub šalj. pog.

brutto [brutto] PRID.

brutto

brutto

ciężar [lub waga] brutto

Bruttogewicht sr. spol

cena brutto

Bruttopreis m. spol

zysk brutto

Bruttogewinn m. spol

bruzda <rod. ‑dy, mn. ‑dy> [bruzda] SAM. ž. spol

1. bruzda AGR. (rowek):

bruzda

Furche ž. spol

2. bruzda (zmarszczka):

bruzda

Runzel ž. spol

bruzda

Falte ž. spol

brudas <rod. ‑a, mn. ‑y> [brudas] SAM. m. spol pog.

brudas

Schmutzfink m. spol pog.

brudas

Dreckfink m. spol pog.

I . brukać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. z‑> [brukatɕ] GLAG. preh. glag.

1. brukać przest, ur. jez. (brudzić):

brukać

beschmutzen

brukać

schmutzig machen

brukać obrus

die Tischdecke schmutzig machen

2. brukać fig.:

brukać

in den Schmutz ziehen

brukać

beschmutzen fig.

brukać

besudeln fig., slabš.

brukać dobre imię

den guten Ruf in den Schmutz ziehen

brukać godność kobiety

die Würde der Frau beschmutzen [o. besudeln slabš. ] fig.

II . brukać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. z‑> [brukatɕ] GLAG. povr. glag.

1. brukać przest, ur. jez. (brudzić się):

brukać

sich schmutzig machen

brukać się w szlamie

sich im Schlamm schmutzig machen

2. brukać fig. (zniesławiać samego siebie):

brukać

sich tož. diskreditieren [o. in Verruf bringen]

brukać się kłamstwem

sich durch Lügen in Verruf bringen [o. diskreditieren]

brud <rod. ‑u, brez mn. > [brut] SAM. m. spol

1. brud (zanieczyszczenie):

brud

Schmutz m. spol

brud

Verschmutzung ž. spol

brud

Dreck m. spol pog.

żyć w brudzie

im Dreck leben pog.

brud, smród i ubóstwo pog.

≈ Saustall m. spol

lepić się od brudu pog.

vor Dreck [o. Schmutz] kleben

tyle co brudu za paznokciem pog.

so gut wie gar nichts

2. brud ur. jez. (niemoralne postępowanie, zło):

brud

schmutzige Angelegenheiten ž. spol mn.

brudy rodzinne

schmutzige Familienangelegenheiten

prać brudy pog.

[seine] schmutzige Wäsche [vor anderen Leuten] waschen slabš.

prać brudy rodzinne pog.

die schmutzigen Familienangelegenheiten öffentlich waschen slabš.

bruk <rod. ‑u, mn. ‑i> [bruk] SAM. m. spol

bruk

Pflaster sr. spol

fraza:

pieniądze nie leżą na bruku

das Geld sr. spol liegt nicht auf der Straße

szlifować bruki pog.

Pflaster treten pog.

szlifować bruki pog.

ziellos durch die Stadt bummeln pog.

wyrzucić kogoś na bruk

jdn auf die Straße setzen pog.

wyrzucić kogoś na bruk

jdn in die Wüste schicken pog.

znaleźć się na bruku, iść na bruk

auf der Straße landen [o. sitzen] [o. stehen] pog.

znaleźć się na bruku, iść na bruk

obdachlos werden

brunecik <rod. ‑a, mn. ‑i> [brunetɕik] SAM. m. spol pog.

brunecik pomanjš. od brunet

brunecik

Braunhaariger m. spol

glej tudi brunet

brunet(ka) <rod. ‑a, mn. ‑eci> [brunet] SAM. m. spol(ž. spol)

brunet(ka)

Braunhaarige(r) mf

brunet(ka) (kobieta)

Brünette ž. spol

brunatnica <rod. ‑cy, mn. ‑ce> [brunatɲitsa] SAM. ž. spol BOT.

brunatnica

Braunalge ž. spol