Prevodi za „Kimm“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

kim [kim] ZAIM.

1. kim instr od kto

z kim [się spotkałeś]?

mit wem [hast du dich getroffen]?

2. kim loc od kto

o kim?

über wen?

o kim rozmawialiście?

über wen habt ihr geredet [o. gesprochen] ?

glej tudi kto

kto <komu, kim, kogo> [kto] ZAIM.

1. kto vpraš. (w zdaniach pytajnych lub ich równoważnikach):

kto

wer

kto to [jest]?

wer ist das?

kto tam?

wer [ist] da?

kto mówi?

wer spricht, bitte?

z kim mam przyjemność?

mit wem habe ich das Vergnügen [o. die Ehre] ?

2. kto rel (w zdaniach podrzędnych):

kto

wer

zobacz, kto przyjechał

schau mal, wer gekommen ist

ten, kto się postara, dostanie...

wer sich tož. bemüht, bekommt ...

kto ma ochotę, może pojechać

wer Lust hat, kann hinfahren

kto pyta, nie błądzi

Fragen sr. spol kostet nichts

komu w drogę, temu czas preg.

Zeit ž. spol zum Aufbruch

komu w drogę, temu czas preg.

die Zeit drängt

kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada preg.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein preg.

kto późno przychodzi, sam sobie szkodzi

wer zu spät kommt, den bestraft das Leben

kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje preg.

Morgenstund[e] hat Gold im Mund[e] preg.

3. kto (osoba bliżej nieokreślona):

obojętnie kto

egal wer

byle kto

irgendwer

mało kto

kaum jemand

kto jak kto, ale ty na pewno zdasz ten egzamin

wer wenn nicht du soll die Prüfung bestehen?

myślałby kto!

so was! pog.

kimś [kimɕ] ZAIM.

kimś instr, loc od ktoś

glej tudi ktoś

I . ktoś <kimś, kogoś, komuś> [ktoɕ] ZAIM. indef

1. ktoś (w zdaniach oznajmujących):

ktoś

jemand

ktoś

eine(r) pog.

ktoś dzwonił

es hat jemand angerufen

ktoś inny

jemand anders

ktoś inny

ein anderer

ktoś, kogo znasz

jemand, den du kennst

wydaje mu się, że jest naprawdę kimś

er bildet sich daj. ein, etwas Besonderes zu sein

2. ktoś (w zdaniach pytających):

ktoś

jemand

czy spotkałeś kogoś?

hast du jemand[en] getroffen?

II . ktoś <rod. ktosia, mn. ktosie> [ktoɕ] SAM. m. spol šalj. (osoba bliżej nieokreślona)

ktoś

jemand m. spol

jeśli ktoś to potrafi, to tym ktosiem jest właśnie on

wenn das überhaupt jd hinkriegt, dann [ist] er [das]

kiks <rod. ‑a, mn. ‑y> [kiks] SAM. m. spol

1. kiks ŠPORT (chybione uderzenie):

kiks

Fehlschuss m. spol

2. kiks GLAS. (fałsz):

kiks

falscher Ton m. spol

kiks

Kiekser m. spol

3. kiks pog. (błąd):

kiks

Patzer m. spol

kiks

Schnitzer m. spol pog.

kiks

Klops m. spol pog.

zrobić kiksa

einen Schnitzer machen

zrobić kiksa

patzen

kici [kitɕi] MEDM. pog. (przywołanie kota)

kici, kici

miez, miez

kiwi¹ [kivi] SAM. m. spol nesprem. ZOOL.

kiwi

Kiwi m. spol

kic [kits] MEDM. pog.

kic

hops

kic, zając przebiegł przez drogę

hops, da war der Hase m. spol über den Weg gehoppelt

kir <rod. ‑u, mn. ‑y> [kir] SAM. m. spol ur. jez. (czarny materiał żałobny)

kir

Trauerflor m. spol

kir

Trauerbinde ž. spol

ubrać kir

Trauer tragen

kit <rod. ‑u, brez mn. > [kit] SAM. m. spol

kit

Kitt m. spol

kit pszczeli

Propolis ž. spol

kit pszczeli

[Bienen]kittharz sr. spol

fraza:

wciskać komuś kit pog.

jdm einen Bären aufbinden pog.

wciskać komuś kit pog.

jdm Lügengeschichten auftischen

do kitu

für die Katz pog.

bez kitu!

ohne Scheiß! pog.

kić <rod. kicia, mn. kicie> [kitɕ] SAM. m. spol pog. (więzienie)

kić

Kittchen sr. spol pog.

pójść do kicia

ins Kittchen gehen [o. wandern] pog.

siedzieć w kiciu

im Kittchen sitzen

kij <rod. ‑a, mn. ‑e, rod. mn. ‑ów> [kij] SAM. m. spol

kij

Stock m. spol

kij

Stiel m. spol

kij bilardowy

Queue m. spol

kij golfowy

Golfschläger m. spol

fraza:

każdy kij ma dwa końce preg.

das ist ein zweischneidiges Schwert sr. spol

każdy kij ma dwa końce preg.

jedes Ding sr. spol hat zwei Seiten

nie kijem go, to pałką

das kommt alles auf eins heraus

nie kijem go, to pałką

das ist immer dasselbe

nie w kij dmuchał

das ist kein Pappenstiel m. spol pog.

nie w kij dmuchał

das ist nicht von Pappe pog.

siedzi, jakby kij połknął

er sitzt stocksteif da

wetknąć kij w mrowisko

Verwirrung anrichten

wetknąć kij w mrowisko

für Verwirrung sorgen

nie można kogoś do tego kijem zapędzić

man kann ja jdn nicht mit der Peitsche dazu prügeln

nie można kogoś do tego kijem zapędzić

man kann jdn dazu nicht zwingen

kil <rod. ‑a [lub ‑u], mn. ‑e> [kil] SAM. m. spol

1. kil NAVT.:

kil

Kiel m. spol

2. kil ZRAČ. PROM.:

kil

Kielträger m. spol

kieł <rod. kła, mn. kły> [kjew] SAM. m. spol

1. kieł ANAT.:

kieł

Eckzahn m. spol

kieł (psa, wilka, lwa)

Fangzahn m. spol

kieł (słonia)

Stoßzahn m. spol

kieł (dzika)

Hauer m. spol

2. kieł TEH.:

kieł

Klaue ž. spol

kieł tokarski

Drehbankspitze ž. spol

I . kier [kjer] PRID. IGRE

kier

Herz-

walet kier

Herzbube m. spol

II . kier <rod. ‑a, mn. ‑y> [kjer] SAM. m. spol IGRE

1. kier (czerwień):

kier

Rot sr. spol

2. kier (kolor w kartach):

as kier

Herzass sr. spol

kilo [kilo] SAM. sr. spol nesprem. pog.

kilo

ein Kilo sr. spol pog.

kilo

zwei Pfund sr. spol pog.

kiła <rod. ‑ły, brez mn. > [kiwa] SAM. ž. spol MED.

kiła

Syphilis ž. spol

kipa <rod. ‑py, mn. ‑py> [kipa] SAM. ž. spol (kadź farbiarska)

kipa

Färbekessel m. spol

kipa

Färbebottich m. spol

kipa

Küpe ž. spol

kita <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [kita] SAM. ž. spol

1. kita (pęk piór):

kita

Federbusch m. spol

2. kita (ogon):

kita

Schwanz m. spol

lisia kita

Fuchsschwanz m. spol

lisia kita

Lunte ž. spol

odwalić kitę vulg.

abkratzen slabš. vulg.

odwalić kitę vulg.

krepieren slabš. vulg.

kiur² <rod. ‑u, brez mn. > [kjur] SAM. m. spol KEM.

kiur

Curium sr. spol

kicz <rod. ‑u, mn. ‑e> [kitʃ] SAM. m. spol

kicz

Kitsch m. spol

kicz (Film)

Schmonzette ž. spol slabš. pog.

kiep <rod. kpa, mn. kpy> [kjep] SAM. m. spol przest (głupiec)

kiep

Narr(Närrin) m. spol (ž. spol)

kiep

Tor(Törin) m. spol (ž. spol) ur. jez., przest