Prevodi za „Kopfes“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

kopeć <rod. kopcia, brez mn. > [kopetɕ] SAM. m. spol (dym)

kopeć

Ruß m. spol

kopeć

Qualm m. spol

czarny kopeć

schwarzer Qualm

koper <rod. ‑pru, brez mn. > [koper] SAM. m. spol BOT.

koper

Dill m. spol

koper włoski

Fenchel m. spol

kopiec <rod. ‑pca, mn. ‑pce> [kopjets] SAM. m. spol

1. kopiec (wzgórek):

kopiec

[Erd]hügel m. spol

kopiec

Aufschüttung ž. spol

2. kopiec (stos: buraków, ziemniaków):

kopiec

Miete ž. spol

koperek <rod. ‑rku, brez mn. > [koperek] SAM. m. spol

koperek BOT. pomanjš. od koper

koperek

Dill m. spol

glej tudi koper

koper <rod. ‑pru, brez mn. > [koper] SAM. m. spol BOT.

koper

Dill m. spol

koper włoski

Fenchel m. spol

profes <rod. ‑a, mn. ‑i [lub ‑owie]> [profes] SAM. m. spol REL.

profes

Professe mf

I . kopać <‑pie; pret. kop> [kopatɕ] GLAG. preh. glag.

1. kopać < dov. obl. kopnąć> (uderzać):

kopać piłkę

[mit dem Fuss] stoßen

kopać piłkę

kicken pog.

kopać przeciwnika

treten

2. kopać < dov. obl. wy‑> (wykopywać):

kopać dół, norę

graben

kopać dół, norę

ausheben

kopać ziemniaki, buraki

aushacken

kopać ziemniaki, buraki

ernten

kto pod kim dołki kopie, [ten] sam w nie wpada preg.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein preg.

II . kopać <‑pie; pret. kop> [kopatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. kopać (machać nogami):

kopać

strampeln

2. kopać (w ziemi):

kopać

graben

III . kopać <‑pie; pret. kop dov. obl. kopnąć> [kopatɕ] GLAG. povr. glag.

kopać

sich tož. gegenseitig treten

kopal <rod. ‑u, mn. ‑e> [kopal] SAM. m. spol

kopal KEM., TEH.

Kopal m. spol

kopia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [kopja] SAM. ž. spol

1. kopia:

kopia (odtworzenie: obrazu)

Reproduktion ž. spol

kopia (odtworzenie: obrazu)

Kopie ž. spol

kopia (oryginału, pliku)

Kopie ž. spol

kopia (rzeźby)

Nachbildung ž. spol

kopia (dokumentu, listu)

Abschrift ž. spol

kopia (dokumentu, listu)

Kopie ž. spol

kopia piracka

Raubkopie ž. spol

kopia uwierzytelniona

beglaubigte Kopie ž. spol

kopia zapasowa

Sicherungskopie ž. spol

kopia zapasowa

Backup sr. spol

utworzyć kopię zapasową pliku

eine Sicherungskopie einer Datei herstellen [o. machen]

2. kopia FOTO.:

kopia

Abzug m. spol

3. kopia (broń):

kopia

Lanze ž. spol

kruszyć o coś kopie

für etw tož. eine Lanze brechen

kopić <kopi; pret. kop> [kopitɕ] GLAG. preh. glag. AGR.

kopić

aufschobern

kopić owies

Hafer aufschobern

kopny [kopnɨ] PRID. pog. (grząski)

kopny

sumpfig

kopny

locker

kopny piasek

lockerer Sand m. spol

kopra <rod. ‑ry, brez mn. > [kopra] SAM. ž. spol TEH.

kopra

Kopra ž. spol

olej z kopry

Kopraöl sr. spol

kopacz <rod. ‑a, mn. ‑e> [kopatʃ] SAM. m. spol

1. kopacz (robotnik kopiący ziemię):

kopacz

Gräber(in) m. spol (ž. spol)

kopacz rowów

Grabengräber m. spol

2. kopacz (górnik):

kopacz

Hauer m. spol

3. kopacz ŠPORT (piłkarz mający niewielkie umiejętności):

kopacz slabš.

miserabler Kicker m. spol pog.

I . kopcić <‑ci; pret. kopć> [koptɕitɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. kopcić (dymić):

kopcić

rauchen

kopcić

qualmen

2. kopcić < dov. obl. na‑> slabš. pog. (palić papierosy):

kopcić

paffen slabš. pog.

kopcić

qualmen slabš. pog.

II . kopcić <‑ci; pret. kopć> [koptɕitɕ] GLAG. povr. glag. (palić się)

kopcić

qualmen

kopcić

rußen

kopiał <rod. ‑u, mn. ‑y> [kopjaw] SAM. m. spol

1. kopiał (księga):

kopiał

Kopierbuch sr. spol

2. kopiał TEH.:

kopiał

Führungsschablone ž. spol

kopica <rod. ‑cy, mn. ‑ce> [kopitsa] SAM. ž. spol przest (kopa)

kopica

[kleiner] Schober m. spol

kopica siana

Heuschober m. spol

kopyto <rod. ‑ta, mn. ‑ta> [kopɨto] SAM. sr. spol

1. kopyto ANAT.:

kopyto

Huf m. spol

wyciągnąć kopyta

alle viere von sich strecken pog.

skarżypyta bez kopyta pog.

[alte] Petze ž. spol pog.

2. kopyto (narzędzie obuwnicze):

kopyto

Leisten m. spol

robić wszystko na jedno kopyto

alles über einen Kamm scheren

kopara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [kopara] SAM. ž. spol

1. kopara poveč. od koparka

kopara

Bagger m. spol

2. kopara fig. (usta):

kopara

Klappe ž. spol

zamknij koparę

halte deine Klappe

glej tudi koparka

koparka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [koparka] SAM. ž. spol TEH.

koparka

Bagger m. spol

kopula <rod. ‑li, mn. ‑le> [kopula] SAM. ž. spol LINGV.

kopula

Kopula ž. spol

kopnąć [kopnoɲtɕ]

kopnąć dov. obl. od kopać

glej tudi kopać

I . kopać <‑pie; pret. kop> [kopatɕ] GLAG. preh. glag.

1. kopać < dov. obl. kopnąć> (uderzać):

kopać piłkę

[mit dem Fuss] stoßen

kopać piłkę

kicken pog.

kopać przeciwnika

treten

2. kopać < dov. obl. wy‑> (wykopywać):

kopać dół, norę

graben

kopać dół, norę

ausheben

kopać ziemniaki, buraki

aushacken

kopać ziemniaki, buraki

ernten

kto pod kim dołki kopie, [ten] sam w nie wpada preg.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein preg.

II . kopać <‑pie; pret. kop> [kopatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. kopać (machać nogami):

kopać

strampeln

2. kopać (w ziemi):

kopać

graben

III . kopać <‑pie; pret. kop dov. obl. kopnąć> [kopatɕ] GLAG. povr. glag.

kopać

sich tož. gegenseitig treten

kopsać <‑sa; pret. ‑aj> [kopsatɕ], kopsnąć [kopsnoɲtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog. (dać coś komuś)

kopsać

geben