poljsko » nemški

Prevodi za „pociąnąć“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

pociachać: prehodni glagol
pociągać: I. prehodni glagol II. neprehodni glagol III. glagol IV. pregibni glagol
pociskać: prehodni glagol
pociskać: prehodni glagol
pocierać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
pociągnąć
pocieknąć
pocieszać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
pociągająco: prislov
pociągający: pridevnik in prislov
pociemniały: pridevnik in prislov
pocieniować
pociągły: pridevnik in prislov
pocierpnąć
pociągnięcie: samostalnik
pociupciać
pociecha: samostalnik
pociotek: samostalnik
pociemnieć
pocieszająco: prislov

Ogledujete si podobne rezultate: pociachać , pociskać , pocierać , pocisnąć , pociągać , pocieszać , pocieknąć , pociągnąć , pocieniować , pociemniały , pociągający , pociągająco , pociąć , pocieszająco , pociemnieć , pociotek , pociecha , pociupciać , pociągnięcie , pocierpnąć in pociągły

pociachać <‑cha; pret. ‑chaj> [potɕaxatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog. (pociąć)

schnippeln pog.

pociachać warzywa do sałatki

Gemüse in den Salat schneiden

I . pociągać <‑ga; dov. obl. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] GLAG. preh. glag.

1. pociągać (przysuwać):

pociągać kogoś za coś

jdn an etw daj. ziehen

pociągnąć kogoś za włosy

jdn an den Haaren ziehen

pociągnął ją ku sobie

er zog sie an sich tož.

pociągnąć kogoś za język

jdm auf den Zahn fühlen preg.

pociągnąć kogoś za język

w domu jego żona pociąga za sznurki

zu Hause hat seine Frau die Fäden in der Hand

pociągać z butelki pog.

tief in die Flasche gucken

on [już] długo nie pociągnie pog.

er wird nicht mehr lange leben

2. pociągać (przesuwać):

pociągać ręką po twarzy

mit der Hand über das Gesicht streichen [o. fahren]

pociągać nogą pog.

die Beine schleppen

3. pociągać (wywoływać):

pociągać coś za sobą

etw nach sich ziehen

to pociąga za sobą pewne konsekwencje

das zieht gewisse Konsequenzen nach sich

to pociągnęło za sobą poważne skutki

das zog ernste Folgen nach sich

4. pociągać (pozywać):

pociągać kogoś do odpowiedzialności za coś

jdn für etw zur Verantwortung ziehen

5. pociągać (wciągać powietrze):

pociągać nosem

durch die Nase einziehen

6. pociągać samo v nedov. obl. (zbudować):

pociągnąć linię telefoniczną

eine Telefonleitung legen

nową ulicę pociągną przez las

die neue Straße ziehen sie durch den Wald

7. pociągać samo v nedov. obl. (wzbudzać zainteresowanie):

pociągać kogoś

pociągać kogoś

jds Interesse erwecken

8. pociągać pog. (pokryć cienką warstwą):

pociągać coś farbą

etw mit Farbe [an]streichen

pociągnąć deskę bejcą

das Brett mit Beize überstreichen

9. pociągać pog. (palić tytoń):

pociągać fajkę

an der Pfeife ziehen

pociągać papierosa

an der Zigarette ziehen

II . pociągać <‑ga; dov. obl. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v dov. obl. (podążyć)

pociągać dokądś

irgendwohin aufbrechen [o. losziehen pog. ]

III . pociągać <‑ga; dov. obl. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] GLAG. brezos. samo v dov. obl. (powiać)

IV . pociągać <‑ga; dov. obl. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] GLAG. povr. glag. (szarpać)

pociągać się za coś

sich tož. an etw daj. ziehen [o. zupfen]

pociągnąć się za krawat

sich tož. an der Krawatte zupfen

pociskać¹ <‑ka; pret. ‑kaj> [potɕiskatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. (ciskać coś przez pewien czas)

pociskać kamienie

[eine Zeit lang] Steine werfen

pociskać² <‑ka; pret. ‑kaj> [potɕiskatɕ], pocisnąć [potɕisnoɲtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog. (naciskać)

pociskać dzwonek do drzwi

die Türklingel drücken

I . pocierać <‑ra; dov. obl. potrzeć> [potɕeratɕ] GLAG. preh. glag.

pocierać coś czymś

etw mit etw reiben

pocierać czoło dłonią

sich daj. mit der Hand die Stirn reiben

potrzeć zapałkę

ein Streichholz anzünden

II . pocierać <‑ra; dov. obl. potrzeć> [potɕeratɕ] GLAG. povr. glag.

pocierać się czymś

sich tož. mit etw reiben

pociągnąć [potɕoŋgnoɲtɕ]

pociągnąć dov. obl. od pociągać, ciągnąć

glej tudi pociągać , ciągnąć

I . pociągać <‑ga; dov. obl. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] GLAG. preh. glag.

1. pociągać (przysuwać):

pociągać kogoś za coś

jdn an etw daj. ziehen

pociągnąć kogoś za włosy

jdn an den Haaren ziehen

pociągnął ją ku sobie

er zog sie an sich tož.

pociągnąć kogoś za język

jdm auf den Zahn fühlen preg.

pociągnąć kogoś za język

w domu jego żona pociąga za sznurki

zu Hause hat seine Frau die Fäden in der Hand

pociągać z butelki pog.

tief in die Flasche gucken

on [już] długo nie pociągnie pog.

er wird nicht mehr lange leben

2. pociągać (przesuwać):

pociągać ręką po twarzy

mit der Hand über das Gesicht streichen [o. fahren]

pociągać nogą pog.

die Beine schleppen

3. pociągać (wywoływać):

pociągać coś za sobą

etw nach sich ziehen

to pociąga za sobą pewne konsekwencje

das zieht gewisse Konsequenzen nach sich

to pociągnęło za sobą poważne skutki

das zog ernste Folgen nach sich

4. pociągać (pozywać):

pociągać kogoś do odpowiedzialności za coś

jdn für etw zur Verantwortung ziehen

5. pociągać (wciągać powietrze):

pociągać nosem

durch die Nase einziehen

6. pociągać samo v nedov. obl. (zbudować):

pociągnąć linię telefoniczną

eine Telefonleitung legen

nową ulicę pociągną przez las

die neue Straße ziehen sie durch den Wald

7. pociągać samo v nedov. obl. (wzbudzać zainteresowanie):

pociągać kogoś

pociągać kogoś

jds Interesse erwecken

8. pociągać pog. (pokryć cienką warstwą):

pociągać coś farbą

etw mit Farbe [an]streichen

pociągnąć deskę bejcą

das Brett mit Beize überstreichen

9. pociągać pog. (palić tytoń):

pociągać fajkę

an der Pfeife ziehen

pociągać papierosa

an der Zigarette ziehen

II . pociągać <‑ga; dov. obl. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v dov. obl. (podążyć)

pociągać dokądś

irgendwohin aufbrechen [o. losziehen pog. ]

III . pociągać <‑ga; dov. obl. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] GLAG. brezos. samo v dov. obl. (powiać)

IV . pociągać <‑ga; dov. obl. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] GLAG. povr. glag. (szarpać)

pociągać się za coś

sich tož. an etw daj. ziehen [o. zupfen]

pociągnąć się za krawat

sich tož. an der Krawatte zupfen

I . ciągnąć <‑nie; pret. ‑nij> [tɕoŋgnoɲtɕ] GLAG. preh. glag.

1. ciągnąć (przesuwać z trudem):

ciągnąć przyczepę, wagon

ciągnąć worek po ziemi

einen Sack über den Boden schleifen

ciągnąć i upuścić RAČ.

ziehen und ablegen

ledwo ciągnąć za sobą nogi

sich tož. kaum vorwärts schleppen können

natura ciągnie wilka do lasu preg.

die Natur ž. spol zieht den Menschen in den Wald (schlechte Veranlagungen lassen sich auch durch gute Erziehung nicht beseitigen)

2. ciągnąć (pociągać za coś):

ciągnąć kogoś za włosy/rękaw

jdn an den Haaren/am Ärmel ziehen

ciągnąć kogoś za język

jdn auf den Zahn fühlen

ciągnąć kogoś za uszy

jdn an den Ohren ziehen

3. ciągnąć (wchłaniać, pić wolno):

schlürfen pog.

roślina ciągnie wodę z doniczki

die Pflanze ž. spol nimmt Wasser aus dem Blumentopf auf

ciągnęła piwo przez słomkę

sie schlürfte das Bier durch den Strohhalm

4. ciągnąć pog. (prowadzić dokądś):

schleifen pog.

schleppen pog.

ciągnąć kogoś do kina

jdn ins Kino schleppen pog.

5. ciągnąć pog. (dawać sobie radę):

zurecht [o. klar] kommen

ciągnąć dość samotne życie

ein ziemlich einsames Leben führen

6. ciągnąć (przechylać):

ciężki plecak ciągnął go do tyłu

der schwere Rucksack m. spol zog ihn nach hinten

ciągnąć w swoją stronę

auf seine Seite ziehen

7. ciągnąć (kontynuować):

ciągnąć zebranie, rozmowę

8. ciągnąć TEH.:

ciągnąć (obrabiać) metal

ciągnąć (obrabiać) metal

ciągnąć (instalować) linię, przewody

legen

ciągnąć (wydłużać) ulicę

bauen

9. ciągnąć (rozciągać):

ciągnąć gumę

10. ciągnąć fig. (pociągać):

kogoś [nie] ciągnie do czegoś

jdn zieht es [nicht] zu etw hin

coś kogoś [nie] ciągnie

etw zieht jdn [nicht] an

11. ciągnąć pog.:

ciągnąć (wydobywać)

ciągnąć wodę

holen

ciągnąć sieci

ciągnąć (czerpać) korzyść

ciągnąć z czegoś zyski

aus etw Gewinne ziehen [o. schöpfen]

ciągnąć losy

ciągnąć losy

losen

12. ciągnąć FIZ.:

ciągnąć (przybliżać do siebie) (magnes, ziemia)

II . ciągnąć <‑nie; pret. ‑nij> [tɕoŋgnoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. ciągnąć (kontynuować):

po krótkiej przerwie mówca ciągnął dalej

nach einer kurzen Pause fuhr der Sprecher m. spol fort

2. ciągnąć:

ciągnąć (wiać) (wiatr, chłód, woń)

ciągnąć (wiać) (wiatr, chłód, woń)

od jeziora ciągnie chłód [lub chłodem]

vom See kommt die Kälte ž. spol

ciągnie od drzwi

es zieht von der Tür

piec dobrze ciągnie

der Ofen m. spol zieht gut

3. ciągnąć:

ciągnąć (przemieszczać się) (ptaki, wojsko)

4. ciągnąć:

ciągnąć (nadciągać) (chmury)

III . ciągnąć <‑nie; pret. ‑nij> [tɕoŋgnoɲtɕ] GLAG. povr. glag.

1. ciągnąć fig.:

ciągnąć (wlec się) (człowiek, pociąg)

sich tož. schleppen

ciągnąć (dyskusja, proces)

sich tož. hinziehen

powoli ciągnął się do domu

langsam schleppte er sich nach Hause

coś się za kimś/czymś ciągnie

etw schleppt sich hinter jdm/etw her

2. ciągnąć fig.:

ciągnąć (rozciągać się) (guma, ciasto)

sich tož. dehnen

ciągnąć (las, plaża)

sich tož. erstrecken

ciągnąć (droga, ulica)

sich tož. ziehen

3. ciągnąć:

ciągnąć (trwać długo) (rozmowa, film, proces)

sich tož. hinziehen

ta sprawa ciągnie się jak smród po gaciach pog.

etw zieht sich [sehr] lange hin

pocieknąć [potɕeknoɲtɕ]

pocieknąć → pociec

glej tudi pociec

pociec [potɕets]

pociec dov. obl. od ciec

I . pocieszać <‑sza; dov. obl. pocieszyć> [potɕeʃatɕ] ur. jez. GLAG. preh. glag. (dodawać otuchy)

to wcale mnie nie pociesza

das tröstet mich überhaupt nicht

coś jest pocieszające

etw ist tröstlich

pocieszające jest to, że...

erfreulich dabei ist, dass ...

II . pocieszać <‑sza; dov. obl. pocieszyć> [potɕeʃatɕ] ur. jez. GLAG. povr. glag. (przestawać się martwić)

pocieszać się czymś

sich tož. mit etw trösten

pociągająco [potɕoŋgajontso] PRISL.

pociągająco

pociągająco

pociągająco

wyglądać pociągająco

attraktiv aussehen

pociągający [potɕoŋgajontsɨ] PRID. ur. jez.

pociągający człowiek:

pociągający

pociągający

mieć pociągający wygląd

ein anziehendes Äußeres haben

pociemniały [potɕemɲawɨ] PRID.

pociemniały

dunkel geworden

pociemniały

pociemniałe meble

dunkel gewordene Möbel ntpl

pocieniować [potɕeɲovatɕ]

pocieniować dov. obl. od cieniować

glej tudi cieniować

cieniować <‑iuje> [tɕeɲovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. cieniować < dov. obl. po‑> <[lub pod‑]> (malować cienie):

2. cieniować < dov. obl. ś‑> (przycinać):

cieniować włosy

pociągły [potɕoŋgwɨ] PRID. ur. jez.

pociągły twarz:

oval

pocierpnąć [potɕerpnoɲtɕ]

pocierpnąć dov. obl. od cierpnąć

glej tudi cierpnąć

cierpnąć <‑nie; pret. ś‑> [tɕerpnoɲtɕ] dov. obl. GLAG. nepreh. glag.

cierpnąć (język)

cierpnąć (noga, ramię)

fraza:

skóra komuś [lub na kimś] cierpnie

jdm läuft es kalt den Rücken hinunter

pociągnięcie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [potɕoŋgɲeɲtɕe] SAM. sr. spol

1. pociągnięcie (przesunięcie: pędzla, pióra):

pociągnięcie

Strich m. spol

2. pociągnięcie ur. jez. (czyn):

pociągnięcie

Handlung ž. spol

pociągnięcie

Vorgehen sr. spol

przekreślić coś jednym pociągnięciem [pióra]

etw mit einem Federstrich auslöschen [o. streichen]

pociupciać [potɕuptɕatɕ]

pociupciać dov. obl. od ciupciać

glej tudi ciupciać

ciupciać <‑ia; pret. ‑aj; dov. obl. po‑> [tɕuptɕatɕ] GLAG. preh. glag. pog. (odbywać stosunek seksualny)

bumsen pog.

poppen pog.

pociecha <rod. ‑chy, loc ‑esze, mn. ‑chy> [potɕexa] SAM. ž. spol

1. pociecha brez mn. ur. jez. (pocieszenie):

słowa pociechy

Trostworte m. spol mn.

mała [lub niewielka] z tego pociecha

das ist ein schwacher [o. magerer] Trost m. spol

szukać pociechy

doznać pociechy w bólu

Trost im Leid erfahren

2. pociecha brez mn. (ukojenie):

pociecha ur. jez.

Trost m. spol

szukać pociechy w czymś

Trost in etw daj. suchen

przynosić komuś pociechę

jdm Freude bereiten [o. machen]

będzie z niego pociecha

aus ihm wird noch was pog.

szukać pociechy w kieliszku

Trost im Glas suchen

szukać pociechy w kieliszku

seine Sorgen im Alkohol ertränken

3. pociecha:

pociecha šalj. pog. (dziecko)

Nachwuchs m. spol

pociecha (syn)

Sprössling m. spol

pog. on zabiera często swoje pociechy do Zoo

er nimmt seine Sprösslinge oft mit in den Zoo

pociotek <rod. ‑tka, mn. ‑tki> [potɕotek] SAM. m. spol pog. (daleki krewny)

entfernter Verwandter m. spol

dziś odwiedzi nas pociotek

heute besucht uns ein entfernter Verwandter

pociemnieć [potɕemɲetɕ]

pociemnieć dov. obl. od ciemnieć

glej tudi ciemnieć

ciemnieć <‑eje> [tɕemɲetɕ] GLAG. nepreh. glag., brezos.

1. ciemnieć (mrocznieć):

sich tož. verdunkeln

[niebo] ciemnieje

der Himmel m. spol [o. es] verfinstert sich tož.

[niebo] ciemnieje (światło)

schwächer werden

2. ciemnieć (odcinać się od tła):

na horyzoncie ciemnieje kontur kościoła

am Horizont erscheinen die Umrisse ž. spol mn. der Kirche

3. ciemnieć < dov. obl. po‑>:

ciemnieć (stawać się ciemniejszym) (włosy, skóra, metal)

ciemnieć (stawać się ciemniejszym) (włosy, skóra, metal)

pocieszająco [potɕeʃajontso] PRISL.

pocieszająco

pocieszająco

coś brzmi pocieszająco

etw klingt tröstlich [o. erfreulich]

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski