Prevodi za „podnoszonym“ v slovarju poljsko » nemški

podnoszenie <rod. ‑ia, brez mn. > [podnoʃeɲe] SAM. sr. spol

podnoszenie ciężarów ŠPORT

Gewichtheben sr. spol

podnośny [podnoɕnɨ] PRID. TEH.

podnośny

Hebe-

siła podnośna

Nutzlast ž. spol

podniecony [podɲetsonɨ] PRID.

1. podniecony ur. jez. (ożywiony):

podniecony

aufgeregt

podniecony

gespannt

2. podniecony BIOL. (pobudzony seksualnie):

podniecony

erregt

znoszony [znoʃonɨ] PRID. pog.

znoszony odzież:

znoszony

abgetragen

I . podniszczyć <‑czy; pret. ‑szcz> [podɲiʃtʃɨtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. (zniszczyć częściowo)

podniszczyć

abnutzen

podniszczyć koszulę

ein Hemd abnutzen

II . podniszczyć <‑czy; pret. ‑szcz> [podɲiʃtʃɨtɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. (książka, buty)

podniszczyć

sich tož. abnutzen

przenoszony [pʃenoʃonɨ] PRID. MED.

przenoszony

übertragen

ciąża przenoszona

übertragene Schwangerschaft ž. spol

przenoszone dziecko

übertragenes Kind sr. spol

podwyższony [podvɨʃʃonɨ] PRID.

podwyższony

erhöht

podwyższony poziom cholesterolu

erhöhter Cholesterinspiegel m. spol

proszony [proʃonɨ] PRID.

proszona kolacja

Abendessen sr. spol für geladene Gäste

I . podnosić <‑si; dov. obl. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. podnosić (unosić):

podnosić kołnierz

hochklappen

podnosić kołnierz

hochschlagen

podnosić kurtynę

hochziehen

podnosić kurtynę

heben

podnosić słuchawkę telefonu

abnehmen

podnosić głos

die Stimme heben ur. jez.

podnosić głowę

den Kopf heben

podnosić kotwicę

den Anker lichten

podnosić na kogoś rękę

gegen jdn die Hand erheben

podnieść poprzeczkę

die Messlatte höher legen

podnosić wzrok

den Blick heben

z podniesionym czołem

mit hoch [o. stolz] erhobenem Kopf

podnosić żagle

die Segel aufziehen

2. podnosić (to, co upadło):

podnosić krzesło

wieder hinstellen

podnosić rękawiczkę

aufheben

w przeciągu pięciu lat podnieśli kraj z ruiny fig.

innerhalb von fünf Jahren haben sie das Land aus Ruinen auferstehen lassen ur. jez.

3. podnosić (pomagać wstać):

podnosić chorego

den Kranken anheben

podnosić chorego

dem Kranken hochhelfen

podnosić kogoś na duchu

jdn aufrichten

podnosić kogoś na duchu

jdm Mut machen [o. zusprechen]

4. podnosić (przybliżać):

podnosić szklankę do ust

das Glas an den Mund heben

podnieść rzuconą rękawicę

den Handschuh aufheben

5. podnosić (powodować uniesienie):

wiatr podniósł opadłe liście

der Wind m. spol wirbelte die Blätter auf

6. podnosić (podwyższać):

podnosić poziom, płace

anheben

podnosić napięcie, natężenie

steigern

podnosić wydajność, kwalifikacje

Leistung/Qualifikationen steigern

podnieść liczbę do potęgi MAT.

eine Zahl potenzieren

7. podnosić (zwracać uwagę na coś):

podnosić

ansprechen

podnosić problem/kwestię

ein Problem/eine Frage berühren [o. ansprechen]

8. podnosić (wszczynać):

podnosić alarm

schlagen

podnosić krzyk, płacz

erheben

podnosić krzyk, płacz

anstimmen

podnosić protest

anmelden

podnosić protest

erheben

II . podnosić <‑si; dov. obl. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] GLAG. povr. glag.

1. podnosić (wstawać):

podnosić

sich tož. erheben

podnieść się z łóżka

sich vom Bett erheben

2. podnosić:

podnosić (zostać uniesionym) (semafor)

sich tož. heben

barometr podnosi się

das Barometer sr. spol steigt

włosy podniosły mu się na głowie

die Haare ntpl sind ihm zu Berge gestiegen

3. podnosić:

podnosić (podwyższać się) (poziom wody)

steigen

4. podnosić:

podnosić (wzbijać się w górę) (kurz)

aufwirbeln

podnosić (płatki śniegu)

aufstieben

podnosić (mgła)

sich tož. heben

5. podnosić fig.:

podnosić (podwyższać się, rosnąć) (ceny, dochody)

[an]steigen

6. podnosić fig. (zmieniać stan):

podnosić się z biedy

auf die Beine kommen

7. podnosić fig.:

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

sich tož. erheben

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

erschallen ur. jez.

8. podnosić fig.:

podnosić (powstawać) (wiatr)

aufkommen

podnosić (powstawać) (wiatr)

sich tož. erheben

podnośnik <rod. ‑a, mn. ‑i> [podnoɕɲik] SAM. m. spol TEH.

podnośnik

Hebevorrichtung ž. spol

podnośnik

Hebebühne ž. spol

podnośnik widłowy

Gabelstapler m. spol

podnośnik samochodowy

Wagenheber m. spol

podniebny [podɲebnɨ] PRID. ur. jez.

podniebny

himmelhoch

podniebny lot

himmelhoher Flug m. spol

podniebne sosny

himmelhohe Kiefern ž. spol mn.

podniosły [podɲoswɨ] PRID. ur. jez.

podniosły styl

gehoben

podniosły nastrój

feierlich

podniosły chwila

würdevoll

podniosłość <rod. ‑ści, brez mn. > [podɲoswoɕtɕ] SAM. ž. spol ur. jez.

podniosłość

Erhabenheit ž. spol

podniosłość

Feierlichkeit ž. spol

podniosłość chwili

die Feierlichkeit des Moments

podniosłość utworu literackiego

die Erhabenheit eines Literaturwerks