Knack <-[e]s, -e> SAM. m. spol
- Knack
- craquement m. spol
I. knacken [ˈknakən] GLAG. preh. glag.
II. knacken [ˈknakən] GLAG. nepreh. glag.
2. knacken (Geräusch erzeugen):
| ich | knacke |
|---|---|
| du | knackst |
| er/sie/es | knackt |
| wir | knacken |
| ihr | knackt |
| sie | knacken |
| ich | knackte |
|---|---|
| du | knacktest |
| er/sie/es | knackte |
| wir | knackten |
| ihr | knacktet |
| sie | knackten |
| ich | habe | geknackt |
|---|---|---|
| du | hast | geknackt |
| er/sie/es | hat | geknackt |
| wir | haben | geknackt |
| ihr | habt | geknackt |
| sie | haben | geknackt |
| ich | hatte | geknackt |
|---|---|---|
| du | hattest | geknackt |
| er/sie/es | hatte | geknackt |
| wir | hatten | geknackt |
| ihr | hattet | geknackt |
| sie | hatten | geknackt |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.