I . knạcken [ˈknakən] GLAG. preh. glag.
1. knacken (zusammenpressen und öffnen):
-
rozłupywać [dov. obl. rozłupać]
2. knacken pog. (dechiffrieren):
-
rozwiązywać [dov. obl. rozwiązać]
3. knacken pog. (aufbrechen):
II . knạcken [ˈknakən] GLAG. nepreh. glag.
1. knacken +haben:
-
trzeszczeć [dov. obl. za‑]