koppeln [ˈkɔpəln] GLAG. preh. glag.
1. koppeln AVDIOVIZ. MED., TELEKOM.:
2. koppeln AVTO., ŽEL.:
| ich | kopple / koppele |
|---|---|
| du | koppelst |
| er/sie/es | koppelt |
| wir | koppeln |
| ihr | koppelt |
| sie | koppeln |
| ich | koppelte |
|---|---|
| du | koppeltest |
| er/sie/es | koppelte |
| wir | koppelten |
| ihr | koppeltet |
| sie | koppelten |
| ich | habe | gekoppelt |
|---|---|---|
| du | hast | gekoppelt |
| er/sie/es | hat | gekoppelt |
| wir | haben | gekoppelt |
| ihr | habt | gekoppelt |
| sie | haben | gekoppelt |
| ich | hatte | gekoppelt |
|---|---|---|
| du | hattest | gekoppelt |
| er/sie/es | hatte | gekoppelt |
| wir | hatten | gekoppelt |
| ihr | hattet | gekoppelt |
| sie | hatten | gekoppelt |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.