Prevodi za „Hoblit“ v slovarju nemško » poljski

Lo̱blied <‑[e]s, ‑er> SAM. sr. spol a. fig

Loblied

pieśń ž. spol pochwalna

Loblied

hymn m. spol pochwalny

ein Loblied auf jdn/etw singen [o. anstimmen]

śpiewać [dov. obl. za‑] hymn pochwalny na cześć kogoś/czegoś

obliga̱t [obli​ˈgaːt] PRID.

1. obligat ur. jez.:

obligat (erforderlich)

niezbędny

obligat (erforderlich)

nieodzowny

obligat (unvermeidlich)

nieunikniony

obligat (unvermeidlich)

nieuchronny

2. obligat MUS:

obligat

z towarzyszeniem

I . ho̱beln [ˈhoːbəln] GLAG. preh. glag.

1. hobeln TEH.:

[glatt] hobeln

wygładzać [dov. obl. wygładzić]

2. hobeln GASTR.:

hobeln

szatkować [dov. obl. po‑]

II . ho̱beln [ˈhoːbəln] GLAG. nepreh. glag.

[an etw daj.] hobeln

heblować [dov. obl. o‑] [coś]

Illit <‑s, ‑e> SAM. m. spol GEO

Illit

illit m. spol

Ho̱heit <‑, ‑en> [ˈhoːhaɪt] SAM. ž. spol

1. Hoheit (Mitglied einer fürstlichen Familie):

Hoheit

Jego/Jej Wysokość ž. spol

Seine/Ihre Kaiserliche Hoheit

Jego/Jej Cesarska Mość ž. spol

Seine/Ihre Königliche Hoheit

Jego/Jej Królewska Mość ž. spol

2. Hoheit brez mn. (oberste Staatsgewalt):

Hoheit

panowanie sr. spol

Hoheit

władza ž. spol [suwerenna]

3. Hoheit brez mn. ur. jez. (Würde):

Hoheit

godność ž. spol

Hoheit

dostojeństwo sr. spol

die Hoheit des Charakters

szlachetność ž. spol [lub prawość ž. spol ] charakteru

ho̱b [hoːp] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

hob pret. von heben

glej tudi heben

I . he̱ben <hebt, hob, gehoben> [ˈheːbən] GLAG. preh. glag.

1. heben (nach oben bewegen):

heben Hand, Arm, Bein, Kopf

podnosić [dov. obl. podnieść]

heben Hand, Arm, Bein, Kopf

unosić [dov. obl. unieść]

heben Last

poddźwignąć

die Stimme heben fig

podnieść głos

einen auf etw tož. heben (trinken) pog.

wychylić jednego za coś pog.

gern einen heben

chętnie stuknąć sobie jednego pog.

2. heben (nach oben verlagern):

jdn/etw auf etw heben

podnosić [dov. obl. podnieść] kogoś/coś na coś

jdn/etw auf etw heben

wynosić [dov. obl. wynieść] kogoś/coś na coś

ein Kind zum Fenster heben

podnieść dziecko do okna

einen Wagen auf die Bühne heben

podnieść samochód i postawić na scenie

jdn/etw aus etw heben

wysadzać [dov. obl. wysadzić] kogoś/coś z czegoś

jdn/etw aus etw heben

wyjmować [dov. obl. wyjąć] kogoś/coś z czegoś

eine Tür aus den Angeln heben

wyjąć drzwi z zawiasów

jdn/etw über etw heben

unosić [dov. obl. unieść] kogoś/coś ponad coś

der Torwart hob den Ball über das Tor

bramkarz m. spol wybił piłkę ponad bramkę

3. heben (bergen):

heben Schatz, Wrack

wydobywać [dov. obl. wydobyć]

4. heben (verbessern):

heben Ansehen, Stimmung

poprawiać [dov. obl. poprawić]

heben Niveau, Selbstbewusstsein, Umsatz

podnosić [dov. obl. podnieść]

II . he̱ben <hebt, hob, gehoben> [ˈheːbən] GLAG. nepreh. glag.

1. heben (Lasten heben):

heben

dźwigać

heben ŠPORT

podnosić ciężary

2. heben južnem. (haltbar sein):

heben

trzymać

der Leim hebt

klej m. spol dobrze trzyma

III . he̱ben <hebt, hob, gehoben> [ˈheːbən] GLAG. povr. glag.

1. heben:

heben (sich hochheben) (Vorhang, Schranke)

podnosić [dov. obl. podnieść] się

heben (Brust, Deckel)

unosić [dov. obl. unieść] się

der Nebel hob sich

mgła ž. spol się podniosła

2. heben (sich verbessern):

heben

poprawiać [dov. obl. poprawić] się

seine Stimmung hob sich gleich

humor m. spol od razu mu się poprawił