Prevodi za „Huckel“ v slovarju nemško » poljski

Bụckel <‑s, ‑> [ˈbʊkəl] SAM. m. spol

1. Buckel (Verwachsung):

Buckel

garb m. spol

einen Buckel haben

mieć garb

mach nicht so einen Buckel! fig

nie garb się!

2. Buckel pog. (Rücken):

Buckel

grzbiet m. spol

einen Buckel machen (Katze)

robić koci grzbiet

einen krummen Buckel machen pog.

płaszczyć się

seine 80 Jahre auf dem Buckel haben

mieć [lub dźwigać] ósmy krzyżyk na grzbiecie [lub karku]

ich habe schon genug auf dem Buckel!

mam już dość na karku [lub głowie]

rutsch mir [doch] den Buckel runter! pog.

pocałuj mnie gdzieś! pog.

3. Buckel pog. (Bergkuppe):

Buckel

wierzchołek m. spol góry

4. Buckel (Wölbung):

Buckel

wypukłość ž. spol

Nụckel <‑s, ‑> [ˈnʊkəl] SAM. m. spol REG pog.

Nuckel

smoczek m. spol

nụckeln [ˈnʊkəln] GLAG. nepreh. glag. pog.

an etw daj. nuckeln

[po]ssać coś

zụckeln [ˈtsʊkəln] GLAG. nepreh. glag. +sein pog.

zuckeln (Karren)

telepać się pog.

zuckeln (Mensch)

wlec się pog.

bụckeln GLAG. nepreh. glag. pog.

1. buckeln (Katze):

buckeln

robić koci grzbiet

2. buckeln slabš. (unterwürfig sein):

[vor jdm] buckeln

płaszczyć się [przed kimś] fig

nach oben buckeln und nach unten treten

płaszczyć się przed górą i deptać doły

nach oben buckeln und nach unten treten

mieć „mentalność rowerzysty”

Hụcke <‑, ‑n’> [ˈhʊkə] SAM. ž. spol REG

Hucke

kosz m. spol na plecy

fraza:

ich hau dir die Hucke voll pog.

spuszczę ci lanie pog.

ich hau dir die Hucke voll pog.

dam ci w skórę pog.

jdm die Hucke voll lügen pog.

nałgać komuś pog.

jdm die Hucke voll lügen pog.

kłamać komuś jak z nut

sich daj. die Hucke voll saufen pog.

zalać się w trupa pog.

sich daj. die Hucke voll saufen pog.

urżnąć się pog.

Dẹckel <‑s, ‑> [ˈdɛkəl] SAM. m. spol

1. Deckel (abnehmbarer Verschluss):

Deckel

pokryw[k]a ž. spol

Deckel

przykrywka ž. spol

2. Deckel (Buchdeckel):

Deckel

okładka ž. spol

3. Deckel (in der Toillete):

Deckel

klapa ž. spol deski sedesowej

4. Deckel pog. (Hut):

Deckel

kapelusz m. spol

jdm eins auf den Deckel geben

zmyć komuś głowę pog.

eins auf den Deckel kriegen

zostać zbesztanym pog.

Fạckel <‑, ‑n> [ˈfakəl] SAM. ž. spol

Fackel

pochodnia ž. spol

wie eine Fackel brennen

palić się jak pochodnia

Gọckel <‑s, ‑> [ˈgɔkəl] SAM. m. spol južnem.

Gockel

kogut m. spol

Lạckel <‑s, ‑> [ˈlakəl] SAM. m. spol južnem., avstr. slabš. pog.

Lackel

niezdara m. spol o ž. spol pog.

Lackel

fajtłapa m. spol o ž. spol pog.

Nịckel² <‑s, ‑> [ˈnɪkəl] SAM. m. spol pog. (Münze)

Nickel

moneta ž. spol niklowa

Pịckel <‑s, ‑> [ˈpɪkəl] SAM. m. spol

1. Pickel (Pustel):

Pickel

pryszcz m. spol

2. Pickel:

Pickel (Spitzhacke)

kilof m. spol

Pickel (Spitzhacke)

oskard m. spol

Pickel (Eispickel)

czekan m. spol

Sạ̈ckel <‑s, ‑> [ˈzɛkəl] SAM. m. spol južnem., avstr.

1. Säckel (Hosentasche):

Säckel

kieszeń ž. spol spodni

2. Säckel alt (Geldbeutel):

tief in den Säckel greifen müssen

musieć głęboko sięgnąć do kieszeni fig

in seinen eigenen Säckel arbeiten

pracować na swój własny rachunek

Sọckel <‑s, ‑> [ˈzɔkəl] SAM. m. spol

Sockel ARHIT. (eines Denkmals, eines Gebäudes):

Sockel

cokół m. spol

Sockel

piedestał m. spol

fraza:

das reißt mich nicht vom Sockel pog.

to mnie nie rzuca [lub powala] na kolana

Wịckel <‑s, ‑> [ˈvɪkəl] SAM. m. spol

1. Wickel MED.:

Wickel

okład m. spol

jdm einen heißen/kalten Wickel machen

robić [dov. obl. z‑] komuś gorący/zimny okład

2. Wickel (Lockenwickel):

Wickel

papilot m. spol

3. Wickel (Spule):

Wickel

szpul[k]a ž. spol

fraza:

etw am [o. beim] Wickel haben pog.

mieć nad kimś [ogromną] władzę

etw am [o. beim] Wickel haben pog.

wałkować coś

etw am [o. beim] Wickel haben pog.

zajmować się czymś

jdn am [o. beim] Wickel packen [o. kriegen] pog.

chwycić [dov. obl. s‑] kogoś za kark

Dạckel <‑s, ‑> [ˈdakəl] SAM. m. spol

1. Dackel (Hund):

Dackel

jamnik m. spol

2. Dackel REG pog. (Schimpfwort):

Dackel

osioł m. spol slabš. pog.