Prevodi za „deceed“ v slovarju nemško » poljski

I . dẹcken [ˈdɛkən] GLAG. preh. glag.

1. decken (mit etw bedecken):

decken Dach

pokrywać [dov. obl. pokryć]

decken Tisch

nakrywać [dov. obl. nakryć]

es ist für sechs Personen gedeckt

nakryto dla sześciu osób

sich an den gedeckten Tisch setzen

usiąść [lub zasiąść] do nakrytego stołu

2. decken (auf etw legen):

ein Tuch über etw decken

położyć na coś chustkę

3. decken (aufkommen für etw):

decken Kosten, Bedarf

pokrywać [dov. obl. pokryć]

Nachfrage decken

pokryć zapotrzebowanie

der Scheck ist nicht gedeckt FINAN.

czek m. spol nie ma pokrycia

4. decken FINAN. (ausgleichen):

decken Defizit

wyrównywać [dov. obl. wyrównać]

5. decken (verheimlichen):

decken Komplize

kryć

ein Verbrechen decken

tuszować [dov. obl. za‑] przestępstwo

6. decken ŠPORT:

decken

kryć [dov. obl. po‑]

7. decken ZOOL. (begatten):

decken Stute

kryć

II . dẹcken [ˈdɛkən] GLAG. povr. glag.

1. decken (gleich sein):

decken

pokrywać się

ihre Aussagen decken sich nicht mit seinen

jej zeznania ntpl nie pokrywają się z jego zeznaniami

2. decken MATH (Figuren):

decken

przystawać do siebie

Speed <‑s, ‑s> [spiːt] SAM. sr. spol sl (Droge)

Speed

spid m. spol sl

Tweed <‑s, ‑s [o. ‑e]> [tviːt] SAM. m. spol

Tweed

tweed m. spol

Dẹcke <‑, ‑n> [ˈdɛkə] SAM. ž. spol

1. Decke (Zimmerdecke):

Decke

sufit m. spol

jdm fällt die Decke auf den Kopf pog.

ktoś czuje się gdzieś jak w więzieniu [lub ma dość przebywania w jakimś miejscu]

an die Decke gehen pog.

wpadać [dov. obl. wpaść] w furię pog.

2. Decke (Bettdecke, Steppdecke):

Decke

kołdra ž. spol

3. Decke (Tagesdecke):

Decke

kapa ž. spol

4. Decke (Wolldecke):

Decke

koc m. spol

Decke

pled m. spol

mit jdm unter einer Decke stecken pog.

być z kimś w zmowie [lub porozumieniu]

etw unter der Decke halten pog. (geheim halten)

trzymać coś w tajemnicy

Zugehörigkeit zur einer Organisation unter der Decke halten

trzymać w tajemnicy przynależność do jakiejś organizacji

5. Decke (Reifendecke):

Decke

opona ž. spol

6. Decke (Tischdecke):

Decke

obrus m. spol

7. Decke (Asphaltdecke):

Decke

nawierzchnia ž. spol

8. Decke (Pferdedecke):

Decke

derka ž. spol dla konia

Dẹckel <‑s, ‑> [ˈdɛkəl] SAM. m. spol

1. Deckel (abnehmbarer Verschluss):

Deckel

pokryw[k]a ž. spol

Deckel

przykrywka ž. spol

2. Deckel (Buchdeckel):

Deckel

okładka ž. spol

3. Deckel (in der Toillete):

Deckel

klapa ž. spol deski sedesowej

4. Deckel pog. (Hut):

Deckel

kapelusz m. spol

jdm eins auf den Deckel geben

zmyć komuś głowę pog.

eins auf den Deckel kriegen

zostać zbesztanym pog.