Prevodi za „delikatne“ v slovarju nemško » poljski

delika̱t [deli​ˈkaːt] PRID. ur. jez.

1. delikat (wohlschmeckend):

delikat

smaczny

sehr delikat

wykwintny

sehr delikat

pyszny

2. delikat (behutsam):

delikat

delikatny

delikat

ostrożny

3. delikat (heikel):

delikat Frage, Angelegenheit

delikatny

4. delikat (anspruchsvoll, eigen):

delikat Kundschaft

wybredny

Delikatẹsse¹ <‑, ‑n> [delika​ˈtɛsə] SAM. ž. spol (Leckerbissen)

Delikatesse

smakołyk m. spol

Delikatesse

delikatesy m. spol mn.

Delịkt <‑[e]s, ‑e> [de​ˈlɪkt] SAM. sr. spol PRAVO

Delikt

delikt m. spol

Delikt

czyn m. spol karalny

eigenhändiges Delikt

delikt możliwy do popełnienia jedynie przez sprawcę

erfolgsqualifiziertes Delikt

delikt kwalifikowany z racji wystąpienia skutku

mehraktiges Delikt

delikt wieloetapowy

zusammengesetztes Delikt

delikt złożony

Delịkthaftung <‑, brez mn. > SAM. ž. spol PRAVO

Delikthaftung

odpowiedzialność ž. spol cywilnoprawna z tytułu czynu niedozwolonego

I . delịktisch PRID. PRAVO (ein Delikt betreffend)

deliktisch Tat

deliktowy

II . delịktisch PRISL. PRAVO

deliktisch haften

ponosić odpowiedzialność deliktową

Delịktstäter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) PRAVO

Deliktstäter(in)

sprawca(-czyni) m. spol(ž. spol) czynu deliktowego

Delịktshaftung <‑, brez mn. > SAM. ž. spol

Deliktshaftung PRAVO → Delikthaftung

glej tudi Delikthaftung

Delịkthaftung <‑, brez mn. > SAM. ž. spol PRAVO

Delikthaftung

odpowiedzialność ž. spol cywilnoprawna z tytułu czynu niedozwolonego

deliri̱e̱ren* [deli​ˈriːrən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

delirieren

znajdować się w delirium

delirieren

bredzić

delirieren

majaczyć