Prevodi za „erbio“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

Sẹrbin <‑, ‑nen> SAM. ž. spol

Serbin → Serbe

glej tudi Serbe

Sẹrbe (Sẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈzɛrbə] SAM. m. spol (ž. spol)

Serbe (Sẹrbin)

Serb(ka) m. spol (ž. spol)

Ẹrbin <‑, ‑nen> [ˈɛrbɪn] SAM. ž. spol

Erbin → Erbe

glej tudi Erbe , Erbe

Ẹrbe² (Ẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈɛrbə] SAM. m. spol (ž. spol) PRAVO

Erbe (Ẹrbin)

spadkobierca(-czyni) m. spol (ž. spol)

gesetzlicher [o. rechtmäßiger] Erbe

spadkobierca ustawowy

pflichtteilsberechtigter Erbe

spadkobierca uprawniony do zachowku

jdn als Erben einsetzen

wyznaczać [dov. obl. wyznaczyć] kogoś na spadkobiercę

Ẹrbe¹ <‑s, brez mn. > [ˈɛrbə] SAM. sr. spol

1. Erbe PRAVO:

Erbe

spadek m. spol

das Erbe antreten

obejmować [dov. obl. objąć] spadek

2. Erbe fig (überkommene Tradition):

Erbe

spuścizna ž. spol ur. jez.

I . ẹrben [ˈɛrbən] GLAG. preh. glag.

1. erben (das Erbe antreten):

etw [von jdm] erben

przejmować [dov. obl. przejąć] coś w spadku [po kimś]

2. erben šalj. pog. (geschenkt bekommen):

etw [von jdm] erben Kleidungsstück

odziedziczyć coś [po kimś] šalj.

II . ẹrben [ˈɛrbən] GLAG. nepreh. glag. (als Erbe fungieren)

erben

dziedziczyć [dov. obl. o‑]

ẹrblich [ˈɛrplɪç] PRID.

erblich

dziedziczny

erblich belastet sein

być obciążonym dziedzicznie

Ẹrbium <‑s, brez mn. > [ˈɛrbi̯ʊm] SAM. sr. spol KEM.

Erbium

erb m. spol

erbo̱st [ɛɐ̯​ˈboːst] PRID.

erbost

rozgniewany

erbost

rozzłoszczony

erbost

zły

erbi̱e̱ten* GLAG. povr. glag. irr ur. jez.

sich erbieten etw zu tun

zaofiarować się coś zrobić

erbịtten* [ɛɐ̯​ˈbɪtɐn] GLAG. preh. glag. irr ur. jez.

etw von jdm erbitten

wyprosić u kogoś coś

etw von jdm erbitten

uprosić kogoś o coś pog.