Prevodi za „forterben“ v slovarju nemško » poljski

fọrt|geben GLAG. preh. glag. irr

fortgeben

oddawać [dov. obl. oddać]

fọrt|leben GLAG. nepreh. glag.

in jdm/etw fortleben

istnieć [lub żyć] dalej w kimś/czymś

in jdm/etw fortleben

trwać w kimś/czymś

fọrt|begeben* GLAG. povr. glag. irr ur. jez.

fortbegeben

oddalać [dov. obl. oddalić] się

er hat sich aus dem Dorf fortbegeben

[on] oddalił się ze wsi

fọrt|bleiben GLAG. nepreh. glag. irr +sein

fortbleiben

nie pojawiać [dov. obl. pojawić] się

nur kurz/jahrelang fortbleiben

nie pojawiać się przez krótki czas/całe lata

nach dem Streit ist er fortgeblieben

po tej kłótni [on] już się nie pojawił

I . fọrt|treiben GLAG. nepreh. glag. irr +sein

forttreiben

płynąć [dov. obl. po‑] naprzód

forttreiben

dryfować

das Papierboot trieb mit der Strömung fort

papierowa łódka ž. spol popłynęła z prądem

das Boot trieb immer weiter fort

łódź ž. spol dryfowała coraz dalej

II . fọrt|treiben GLAG. preh. glag. irr (verjagen)

forttreiben

przeganiać [dov. obl. przegonić]

forttreiben

przepędzać [dov. obl. przepędzić]

er trieb die heulenden Hunde fort

przepędził wyjące psy