Prevodi za „gryze“ v slovarju nemško » poljski

gra̱de PRID. PRISL. pog.

grade → gerade

glej tudi gerade

I . gera̱de [gə​ˈraːdə] PRID.

1. gerade (aufrecht, nicht krumm):

gerade Linie

prosty

2. gerade MATH (nicht ungerade):

gerade Zahl

parzysty

die geraden Zahlen

liczby ž. spol mn. parzyste

3. gerade (aufrichtig):

gerade Person, Art

prostolinijny

II . gera̱de [gə​ˈraːdə] PRISL.

1. gerade (aufrecht, nicht krumm):

gerade

prosto

gerade stehen

stać prosto

gerade sitzen

siedzieć wyprostowanym

sitz gerade!

siedź prosto!

sitz gerade!

nie garb się!

Pfahl/Kopf/Oberkörper gerade halten

trzymać prosto słupek/głowę/tułów

sich gerade halten

trzymać się prosto

gerade biegen

wyprostować

gerade biegen

eine Krümmung aus etw entfernen

in gerade Form biegen

uporządkować

2. gerade (im Augenblick, soeben):

gerade

właśnie

gerade

dopiero co

gerade vor zehn Minuten

akurat przed dziesięcioma minutami

sie arbeitet/duscht gerade

[ona] właśnie pracuje/bierze prysznic

er ist gerade eben angekommen

dopiero co przyszedł

wo Sie gerade da sind ...

jak już pan/pani tu jest...

3. gerade (knapp):

gerade

ledwie

sie hat die Prüfung gerade so bestanden

z trudem zdała egzamin

er kam gerade noch rechtzeitig

ledwie [co] zdążył

das hat mir gerade noch gefehlt!

tego mi jeszcze brakowało!

4. gerade (genau):

gerade

właśnie

gerade deswegen hat er das gesagt

właśnie dlatego to powiedział

gerade deshalb rufe ich Sie an

właśnie dlatego dzwonię do pana/pani

das ist es ja gerade!

to jest właśnie to!

gerade du solltest das verstehen

właśnie ty powinieneś to zrozumieć

5. gerade (ausgerechnet):

warum gerade ich?

dlaczego właśnie ja?

nicht gerade hübsch/billig

nieszczególnie ładny/tani

pog. er ist nicht gerade eine Schönheit pog.

za piękny to on nie jest pog.

grẹnzen GLAG. nepreh. glag.

1. grenzen (Grenze haben mit):

an ein Land grenzen

graniczyć z jakimś krajem

2. grenzen fig (gleichen):

an ein Wunder grenzen

graniczyć z cudem fig

das grenzt an Betrug

to graniczy z oszustwem

I . grụnzen [ˈgrʊntsən] GLAG. nepreh. glag.

1. grunzen:

grunzen (kehlige Laute ausstoßen) (Schwein)

chrząkać

2. grunzen pog.:

grunzen (laut atmen) (Mensch)

sapać

II . grụnzen [ˈgrʊntsən] GLAG. preh. glag. pog.

grunzen

mruknąć

grunzen

wymamrotać

Grẹnze <‑, ‑n> [ˈgrɛntsə] SAM. ž. spol

1. Grenze (Trennlinie, Abgrenzung):

Grenze

granica ž. spol

die ober[st]e/unter[st]e Grenze

górna/dolna granica

ihm/ihr sind Grenzen gesetzt

on/ona ma ograniczone możliwości [działania]

seinen Befugnissen sind durch etw Grenzen gesetzt

jego uprawnienia są przez coś ograniczone

das liegt an der Grenze des Erlaubten

to leży na granicy dopuszczalności

an Grenzen stoßen

dojść do własnych granic

alles hat seine Grenzen

wszystko ma swoje granice

ihre Großzügigkeit kennt keine Grenzen

jej hojność ž. spol nie zna granic

sich in Grenzen halten (Freude)

być umiarkowanym

sich in Grenzen halten (Kosten)

być realnym

sich in Grenzen halten (Leistungen)

być przeciętnym

2. Grenze (Staatsgrenze):

Grenze

granica ž. spol państwa

die Grenze zu/mit Polen

granica z Polską

grüne Grenze

zielona granica

frei Grenze Lieferland TRG.

z dostawą do granicy kraju dostawcy

Grụ̈tze <‑, ‑n> [ˈgrʏtsə] SAM. ž. spol mn. selten

Grütze

kasz[k]a ž. spol

rote Grütze GASTR.

deser z czerwonych owoców i soku owocowego zagęszczony sago, kaszką, mąką ziemniaczaną itp.