Prevodi za „lobe“ v slovarju nemško » poljski

I . lo̱ben [ˈloːbən] GLAG. preh. glag.

1. loben (anerkennen):

loben

chwalić [dov. obl. po‑]

jds Arbeit loben

chwalić [dov. obl. po‑] czyjąś pracę

sein Verhalten ist zu loben

jego zachowanie sr. spol jest godne pochwały

da lob’ ich mir die alten Zeiten

chwalę sobie stare czasy

da lob’ ich mir doch ein gutes Glas Wein

chętnie wypiję kieliszek dobrego wina

das lob’ ich mir!

to mi się podoba!

der Lehrer hat den Schüler für seinen Fleiß gelobt

nauczyciel m. spol pochwalił ucznia za pracowitość

lobende Worte

słowa ntpl uznania

jdn/etw lobend erwähnen

wspomnieć o kimś/czymś z uznaniem

2. loben (preisen):

Gott loben

chwalić [lub wielbić] Boga

II . lo̱ben [ˈloːbən] GLAG. nepreh. glag.

loben

chwalić [dov. obl. po‑]

Lo̱b <‑[e]s, ‑e> [loːp] SAM. sr. spol

Lob

pochwała ž. spol

jdm Lob spenden

chwalić [dov. obl. po‑] kogoś

jdm ein Lob aussprechen

chwalić kogoś

ein Lob verdienen

zasługiwać [dov. obl. zasłużyć] na pochwałę

mit seinem Lob geizen

skąpić [dov. obl. po‑] pochwał

des Lobes voll sein [über jdn/etw] ur. jez.

być pełnym podziwu [dla kogoś/czegoś]