Prevodi za „poliisin“ v slovarju nemško » poljski

I . politisi̱e̱ren* [politi​ˈziːrən] GLAG. nepreh. glag.

politisieren

politykować

II . politisi̱e̱ren* [politi​ˈziːrən] GLAG. preh. glag.

politisieren

upolityczniać [dov. obl. upolitycznić]

I . poli̱tisch [po​ˈliːtɪʃ, po​ˈlɪtɪʃ] PRID.

politisch Gespräche:

politisch

polityczny

politischer Beobachter/Beamter

obserwator m. spol /urzędnik m. spol polityczny

politische Schulung

szkolenie sr. spol polityczne (w byłej NRD)

politische Entscheidungen treffen

podejmować [dov. obl. podjąć] decyzje polityczne

II . poli̱tisch [po​ˈliːtɪʃ, po​ˈlɪtɪʃ] PRISL.

politisch tätig, korrekt:

politisch

politycznie

sich politisch engagieren

angażować [dov. obl. za‑] się politycznie

jdn politisch unterstützen

popierać [dov. obl. poprzeć] kogoś politycznie

ein politisch Verfolgter

osoba ž. spol prześladowana politycznie

politischer Häftling

więzień m. spol polityczny

poli̱e̱ren* [po​ˈliːrən] GLAG. preh. glag.

polieren Schuhe

pucować [dov. obl. wy‑]

polieren Brille

czyścić [dov. obl. wy‑]

polieren Auto, Möbel, Metall

polerować [dov. obl. wy‑]

polieren Stil, Ausdruck fig

wygładzać [dov. obl. wygładzić]

glatt polieren

glansować [dov. obl. wy‑]

glatt polieren

pucować [dov. obl. wy‑] do połysku

fraza:

jdm die Fresse [o. Schnauze] polieren pog.

obić komuś mordę [lub pysk] pog.

I . polize̱i̱lich PRID.

polizeilich Ermittlung:

polizeilich

policyjny

ein polizeiliches Führungszeugnis

zaświadczenie sr. spol o niekaralności

polizeiliche Zwangsmittel

policyjne środki m. spol mn. przymusu

polizeiliche Verwarnung

mandat m. spol policyjny

II . polize̱i̱lich PRISL.

polizeilich überwachen:

polizeilich

policyjnie

das ist polizeilich verboten

to jest prawnie zabronione

Politisi̱e̱rung <‑, brez mn. > SAM. ž. spol

Politisierung

polityzacja ž. spol

Politisierung

upolitycznienie sr. spol