Prevodi za „rennenden“ v slovarju nemško » poljski

I . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. rennen (schnell laufen):

rennen

pędzić [dov. obl. po‑]

rennen

gnać [dov. obl. po‑]

gerannt kommen

przybiegać [dov. obl. przybiec] pędem

um die Wette rennen

ścigać się

2. rennen (stoßen):

gegen etw rennen

wpadać [dov. obl. wpaść] na coś

er rannte mit dem Kopf gegen die Tür

uderzył z rozpędu głową w drzwi

3. rennen slabš. pog. (hingehen):

er rennt wegen jeder Kleinigkeit zu seinem Vater

z każdym drobiazgiem leci do ojca pog.

II . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] GLAG. preh. glag. +haben o sein

1. rennen ŠPORT:

hundert Meter rennen

startować [dov. obl. wy‑] w biegu na sto metrów

2. rennen (stoßen):

jdn zu Boden rennen

przewrócić kogoś w pędzie

3. rennen pog. (rammen):

jdm ein Messer in den Bauch rennen

wpakować komuś nóż w brzuch pog.

Rẹnnen <‑s, ‑> SAM. sr. spol

Rennen (Autorennen)

rajd m. spol [lub wyścig m. spol ] samochodowy

Rennen (Pferderennen)

wyścigi m. spol mn. konne

ins Rennen gehen

startować [dov. obl. wy‑] w wyścigu [lub wyścigach]

einen Kandidaten ins Rennen schicken fig

wystawiać [dov. obl. wystawić] kandydata pog.

mit etw daj. gut im Rennen liegen fig

mieć dobre widoki na coś pog.

fraza:

ein totes Rennen sl

brak m. spol rozstrzygnięcia

das Rennen ist gelaufen pog.

i po zawodach pog.

das Rennen machen pog.

prześcignąć wszystkich

Kọpf-an-Kọpf-Rennen <‑s, ‑> [kɔpfʔan​ˈkɔpfrɛnən] SAM. sr. spol a. fig ŠPORT

Kopf-an-Kopf-Rennen

wyścig m. spol z wyrównaną stawką [lub łeb w łeb pog. ]