Prevodi za „stať“ v slovarju nemško » poljski

sta̱k [ʃtaːk] GLAG. nepreh. glag.

stak pret. von stecken

glej tudi stecken , stecken

stẹcken² <steckt, steckte [o. geh: stak], gesteckt> [ˈʃtɛkən] GLAG. nepreh. glag.

1. stecken (feststecken):

stecken

tkwić w czymś

in etw daj. stecken, der Schlüssel steckt im Schloss

klucz m. spol tkwi w zamku

in meinem Finger steckt ein Splitter

mam drzazgę w palcu

im Schnee stecken

ugrząźć w śniegu

2. stecken pog. (sich befinden):

in Schwierigkeiten daj. stecken (Person)

być w tarapatach

in Schwierigkeiten daj. stecken (Land)

być pogrążonym w kryzysie

ich stecke mitten in der Arbeit

jestem w połowie pracy

du musst zeigen, was in dir steckt

musisz pokazać, co w tobie siedzi pog.

wo hast du denn gesteckt? fig

gdzieś ty się podziewał? pog.

hinter einer Sache stecken

być zamieszanym [lub fig: wplątanym] w jakąś sprawę

wer steckt bloß hinter dieser Geschichte?

kto się kryje za tą historią

stẹcken¹ <steckt, steckte, gesteckt> [ˈʃtɛkən] GLAG. preh. glag.

1. stecken (einstecken):

stecken

wkładać [dov. obl. włożyć]

stecken

wtykać [dov. obl. wetknąć]

stecken

wsuwać [dov. obl. wsunąć]

etw in eine Schublade stecken

chować [dov. obl. s‑] coś do szuflady

sie steckte die Hände in die Tasche

włożyła ręce do kieszeni

sich daj. etw in den Mund stecken

wkładać [lub wsadzać] sobie coś do ust

ich weiß im Moment gar nicht, wohin ich dich stecken soll fig pog.

w tym momencie zupełnie nie mam pojęcia, co mam z tobą zrobić

2. stecken (aufstecken):

er steckte ihr den Ring an den Finger

włożył jej obrączkę na palec

er steckte ihr den Ring an den Finger (feststecken, anstecken)

przyszpilać [dov. obl. przyszpilić ]pog.

eine Brosche an die Jacke stecken

przypinać [dov. obl. przypiąć] broszkę do żakietu

den Saum stecken

robić [dov. obl. z‑] obrąbek

das kannst du dir an den Hut stecken pog.

możesz to sobie wsadzić pog.

3. stecken fig pog.:

jdn ins Gefängnis stecken

wsadzić kogoś do więzienia pog.

4. stecken pog. (investieren):

viel Geld in etw tož. stecken

władować [lub wsadzić] w coś dużo pieniędzy pog.

ich habe viel Geld/Arbeit in das Projekt gesteckt

włożyłem dużo pieniędzy/pracy w ten projekt

5. stecken pog. (verraten, zur Kenntnis bringen):

jdm etw stecken

zdradzać [dov. obl. zdradzić] coś komuś

jdm ein paar Informationen stecken

zdradzić komuś pewne informacje

Sta̱b <‑[e]s, Stäbe> [ʃtaːp, pl: ˈʃtɛːbə] SAM. m. spol

1. Stab (Holzstab):

Stab

kij m. spol

den Stab über jdn brechen ur. jez.

potępiać [dov. obl. potępić] kogoś

2. Stab (Gitterstab):

Stab

pręt m. spol

3. Stab (Stange für den Stabhochsprung):

Stab

tyczka ž. spol

4. Stab (Staffelholz):

Stab

pałeczka ž. spol [sztafetowa]

5. Stab a. VOJ. (Gruppe):

Stab

sztab m. spol

6. Stab:

Stab (Marschallstab)

laska ž. spol marszałkowska

Stab (Bischofsstab)

pastorał m. spol

Stab (Zauberstab)

czarodziejska różdżka ž. spol

7. Stab (Messstab):

Stab

miara ž. spol

Sta̱r¹ <‑[e]s, ‑e> [ʃtaːɐ̯] SAM. m. spol (in der Vogelkunde)

Star

szpak m. spol

Sta̱u̱ <‑[e]s, ‑e [o. ‑s]> [ʃtaʊ] SAM. m. spol

1. Stau (Verkehrsstau):

Stau

korek m. spol pog.

im Stau stehen

stać w korku pog.

2. Stau mn. selten (im Wasser):

Stau

spiętrzenie sr. spol

ste̱t [ʃteːt] PRID. ur. jez.

stet → stetig

glej tudi stetig

I . ste̱tig PRID.

stetig Entwicklung:

stetig

ciągły

stetiges Wachstum

ciagły wzrost m. spol

II . ste̱tig PRISL.

stetig ansteigen, sinken:

stetig

ciągle

sto̱b [ʃtoːp] GLAG. nepreh. glag.

stob pret. von stieben

glej tudi stieben

sti̱e̱ben <stiebt, stob [o. stiebte], gestoben [o. gestiebt]> [ˈʃtiːbən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

1. stieben +haben o sein:

stieben (Wassertropfen)

rozpryskiwać [dov. obl. rozprysnąć] się

stieben (Funken)

sypać [dov. obl. po‑] się

stieben (Staub)

kurzyć się

2. stieben +sein (Menge):

aus dem Gebüsch stieben (Vögel)

wyfrunąć z zarośli

stọp [ʃtɔp] MEDM.

stop

stop

stv.

stv. Abk. von stellvertretend

stv.

występujący w zastępstwie

stv.

reprezentujący

glej tudi stellvertretend

I . stẹllvertretend PRID.

der stellvertretende Direktor

zastępca m. spol dyrektora

stellvertretender Vorsitzende

zastępca przewodniczącego

II . stẹllvertretend PRISL.

etw stellvertretend für jdn/etw tun

robić [dov. obl. z‑] coś w zastępstwie kogoś/czegoś

stellvertretend für jdn sprechen

wypowiadać się w zastępstwie kogoś

I . stu̱r [ʃtuːɐ̯] PRID.

1. stur (dickköpfig):

stur

uparty

sich [bei etw] stur stellen [o. [bei etw] auf stur schalten] pog.

uparcie obstawać przy swoim

2. stur (hartnäckig):

stur Haltung

niewzruszony

stur Entscheidung

nieugięty

II . stu̱r [ʃtuːɐ̯] PRISL.

1. stur (unbeirrt):

stur nach der Anordnung vorgehen

ściśle przestrzegać zarządzeń

2. stur (uneinsichtig):

stur beharren, festhalten

uparcie